Archiwum z dnia: 18 października 2014

18.10.2014, sobota (Święto Łukasza Ewangelisty)

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia św. Łukasza 10, 1-9

 

Jezus wyznaczył jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.

Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.

Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże»”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Łukasz ewangelista zwraca najpierw uwagę na to, że człowiek może zostać wysłany dopiero wówczas, gdy za tym stoi Boża inicjatywa. Zapomnieliśmy już o tym, że Bóg żywy jest Panem żniwa. Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
• Co to oznacza dla nas w konkrecie? Po pierwsze, że sami mamy się modlić o wysłanie robotników na Boże żniwo. Po drugie są także osoby, które w swojej misji mają za zadanie wymadlanie dla Kościoła, parafii, wspólnoty, rodziny Bożego błogosławieństwa, Bożych wysłanników. Bóg wezwał tych ludzi do poświęcenia większej ilości czasu na modlitwę.
• Wysłannik w pierwszym rzędzie ma przynosić pokój. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
• Czym zatem jest pokój, który ma być pierwszym darem, dla tego, kto przyjmie wysłanników? Słowo szalom oznacza nie tylko „pokój”, ale i „spokój, bezpieczeństwo, dobre samopoczucie, pomyślność, zdrowie, zadowolenie, sukces, wygodę, pełnie i uczciwość.”
• Pierwszym darem także Jezusa Zmartwychwstałego jest pokój. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. (Łk 24, 36-37)
• Jakie jest Twoje miejsce w głoszeniu królestwa Bożego tego, który się modli, czy tego, który ma iść i głosić Boga żywego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pozwól mi odkryć moje miejsce w głoszeniu Twojego królestwa. Proszę Cię o łaskę pokory i przyjęcia Twojego wezwania.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?