Archiwum z dnia: 20 października 2014

20.10.2014, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Efezjan 2, 1-10

 
Bracia:

I wy byliście umarli na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni.

A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą mi-miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich, w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwa Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie.

Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.

Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.” – aby to przyjąć potrzeba stanąć w prawdzie o swojej małości i niemocy. Aby przyjąć łaskę zbawienia trzeba przyznać, że się jej potrzebuje. Czy uznaję siebie za grzesznika, który prosi Wszechmocnego o zmiłowanie i łaskę zbawienia? Św. Paweł wyraźnie mówi, że łaska jest niezależna od uczynków – czy nie próbuję zawierać z Bogiem transakcji, niejako wymusić łaskę zbawienia?
• „Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.” – jak traktuję dobre czyny, które wykonuję – czy nie ulegam pokusie chlubienia się nimi, budowania swojej pychy, pokazania się przed ludźmi, a może usprawiedliwiam się nimi, że jestem „dobrym człowiekiem” i dlatego zostanę zbawiony? Czy nie uważam ich za „swoje” zapominając, że wszelkie dobro pochodzi od Boga, a my jesteśmy tylko nieużytecznymi sługami pełniącymi Jego wolę? (Łk 17, 7-10)
• „aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwa Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas” – czy dostrzegam i jestem wdzięczny za bogactwo łask i dobroci jaką Bóg mi okazuje?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie Jezu, że dzięki Tobie nie muszę zapracować na zbawienie, dziękuję za Twoją bezwarunkową miłość i darmową łaskę, którą mnie wciąż podtrzymujesz. Dzięki Ci Panie za całe dobro jakie czynisz we mnie i poprzez mnie. Bądź uwielbione niepojęte i nieskończone Miłosierdzie Boże!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?