Archiwum z dnia: 1 listopada 2015

01.11.2015, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 5, 1-12a

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Błogosławieni to ludzie szczęśliwi, a ich szczęście pochodzi od Boga żywego. Bóg wie kiedy człowiek może być szczęśliwy, ponieważ On jest jego (S)twórcą.
  Błogosławieni ubodzy w duchu – to ludzie, którzy swoje życie oddali Bogu żywemu. Są wolni, ponieważ potrafią żyć nieuzależnieni od dóbr materialnych, ale także i duchowych, ponieważ Bóg jest źródłem tych darów. Reagują spokojnie na braki i są pełni zaufania, że Bóg jest hojnym dawcą.
• Błogosławieni, którzy się smucą – to ci, którzy są w jakiejkolwiek żałobie, płaczący. Ojcowie Kościoła mówili: łzy chronią, łzy pracują. Łzy oczyszczają, a jednocześnie działają. Łzy obmywają nas, a połączone z żalem za grzech są darem, o który trzeba prosić. Łzy przyciągają Ducha Świętego i to On nas broni. Broni nas przed naszym oskarżycielem, przed szatanem. A ten, który płacze, zamiast być w sytuacji słabości, znajduje się w pozycji siły. Jest chroniony przez swoje łzy. Przyciąga on do siebie swojego Obrońcę. Jego słabość staje się Jego siłą.

• Błogosławieni cisi (łagodni) – to ci, którzy swój gniew potrafią trzymać na uwięzi. To ludzie panujący nad swoimi emocjami. Cichość z Błogosławieństw nie jest niczym innym, jak tym aspektem pokory, który zaznacza się jako uprzejmość świadczona bliźniemu. To forma miłości, która, która jest cierpliwa i subtelna wobec drugiego człowieka.
  Błogosławieni, którzy łakną i pragną  sprawiedliwości – to ludzie pokroju świętego Józefa, który był nazwany człowiekiem sprawiedliwym tzn. człowiekiem, który pełnił wolę Bożą

• Błogosławieni miłosierni – miłosierdzie w języku biblii oznacza miłość, która daje o sobie znać w zetknięciu z cierpieniem, krzywdą, ubóstwem, w zetknięciu z całą historyczną ludzką kondycją, która na różne sposoby ujawnia ograniczoność i słabość człowieka, zarówno fizyczną, jak i moralną. (JP II)
  Błogosławieni czystego serca – Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że czystość serca pozwala nam widzieć tak, jak widzi to Bóg. (KKK 2531) Oczyszczenie serca osiąga się przez modlitwę, praktykowanie czystości, czystość intencji  i spojrzenia (KKK 2532). Czystość serca domaga się wstydliwości, która jest cierpliwością, skromnością i dyskrecją. Wstydliwość strzeże intymności osoby. (KKK 2533)
  
• Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój – pokój, (hebr. Szalom), to pierwszy dar Jezusa Zmartwychwstałego. Biblijny pokój to przede wszystkim harmonia i dobrobyt  życia codziennego. Obejmuje on nie tylko relację między ludźmi, lecz także stosunek człowieka do całego stworzenia. Owocem pokoju jest szczęście, powodzenie, dobre zdrowie, stąd terminy te występują paralelnie, prawie jak synonimy.
  Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości – sprawiedliwość w Biblii to pełnienie woli Bożej. Wszyscy ci, którzy pragną pełnić wolę Bożą będą w taki czy inny sposób prześladowani. Jest to znak zewnętrzny wejścia na drogę pełnienia woli Bożej. To co się diabłu nie podoba, to pełnienie woli Bożej, która zawsze jest dobrem, a nie każde dobro jest wolą Bożą.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o ujrzenie swojej ślepoty. Zapraszam Cię do moich sytuacji trudnych i bolesnych.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?