Archiwum z dnia: 25 kwietnia 2017

SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO GŁOSIĆ JEGO SŁOWO

25.04.2017, wtorek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 16,15-20

Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”.
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jezus kończy swoje przejście przez świat. Po raz ostatni w ciele człowieka zostawia apostołom polecenie – zadanie:  „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15). Nie ogranicza rzeszy wierzących w Niego personalnie do Żydów ani terytorialnie do Ziemi Świętej ofiarowanej narodowi wybranemu. Jezus jest zbawcą wszystkich a wiara w Niego ma ogarnąć cały świat. To polecenie – zadanie Jego Kościół, którego jesteśmy członkami, realizuje po dziś dzień i nie może przestać realizować aż do końca świata.   


  • To polecenie – zadanie otrzymał Jezus od Stwórcy wszystkich rzeczy. Mówi o tym w słowach: „Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym” (J 6, 39).  To właśnie jest cel. Wszyscy mamy zostać zbawieni jeśli uwierzymy w Jezusa i wytrzymamy w wierze przez ten czas, który każdy z nas dostał od Boga. 
  • Pomóżmy Jezusowi. Głośmy Słowo Boże i dawajmy świadectwo naszej wiary swoim życiem. Jeśli nasz przykład przyprowadzi do Jezusa choćby jednego człowieka to będzie to odnotowane w Niebie. Nie lękajmy się. Jezus nam pomoże. Wyposaży nas w dary, które nam pomogą. Będzie nas chronił i bronił przed złem. Uwierzmy w te słowa: „a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły” (Mk 16, 20).  
  • Nie możemy w swym życiu zrobić niczego większego i bardziej pożytecznego w oczach Jezusa niż głosić Jego Słowo i ratować dla Niego ludzi. 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty jesteś Zbawcą tego świata. Chcę Ci pomóc w Twym dziele. Kieruj mną i wykorzystaj mnie dla Swoich celów. Nie pragnę niczego więcej.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?