Archiwum z dnia: 23 maja 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM I RADOWAĆ SIĘ Z JEGO DARÓW

23.05.2018, środa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 9,38-40

Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».
Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Cudotwórca, który uzdrawiał, nie wzbudził w uczniach radości i wdzięczności, lecz zazdrość i chęć odrzucenia. W środowiskach, w których żyjemy, też są ludzie świadczący dobro, a mimo to wzbudzają w nas negatywne emocje. Może warto się przyjrzeć temu, co Pan Bóg przez nich chce nam przekazać. Jaka jest moja postawa wobec dobra, które widzę w innych?
  • Uczniowie niedawno sprzeczali się o to, kto z nich jest najważniejszy. Teraz próbują przywłaszczyć sobie prawo do posługiwania się mocą Boga. Chcą mieć monopol na dary. Pojawiła się zazdrość. Ale Bóg udziela swoich łask komu chce i jak chce. Działa nie tylko przez tych co są we wspólnocie, ale także przez tych „spoza”. Działa ponad ludzkimi strukturami. Dobro nie może być ograniczane ludzkimi podziałami. Czy dostrzegam bogactwo działania Ducha Świętego? Czy nie jestem zazdrosny? O kogo? O co?
  • „przestańcie zabraniać”; Nie nam jest oceniać relacje ludzi do Pana Jezusa, kto jest z Nim, a kto nie. Jest to tajemnica tego człowieka i Pana Jezusa. Jezus widzi to, co ukryte na koniec „zwycięzcy da manny ukrytej i da mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje” (Ap 2,17).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Naucz mnie Panie cieszyć się Twoimi łaskami i równie mocno radować darami, którymi obdarzasz innych.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?