Archiwum z dnia: 11 lutego 2022

11.02.2022, piątek , Najśw. Maryi Panny z Lourdes

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 7, 31-37

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Marek nadmienia, że przyprowadzono do Jezusa głuchoniemego i proszono Go, aby położył na niego rękę. Ewangelista nie pisze o tym, kto przyprowadził głuchoniemego, ale pisze jednoznacznie, że prosili Jezusa, aby ten tylko położył na niego rękę. Widać tu zarówno głęboką pokorę tego człowieka, ale również i jego pewność, że Jezus ma moc, aby cokolwiek z tym zrobić.
• W naszym życiu również potrzebujemy takiej postawy, jaka miał ów człowiek – pokory i głębokiej pewności (wiary), że On ma moc rozwiązać nasze problemy. Król Dawid w podobnym duchu pisze w psalmie 37: Powierz Panu swoja drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a słuszność twoja – jak południe. Upokórz się prze Panem i Jemu zaufaj! (Ps 37, 5-7a). Głuchoniemy był niepełnosprawnym fizycznie. Człowiek również może być głuchoniemy, gdy nie potrafi mówić słów afirmacji i miłości swoim najbliższym. Człowiek głuchoniemy może być również osobą nie potrafiącą mówić tego, co czuje, ponieważ jest emocjonalnie zablokowany.
• Jezus również uczynił zadziwiające gesty, które dziś mogłyby niektórych zniesmaczyć. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka. Żydzi mesjaniczni (Stern) tłumaczą dalszą część wersetu w sposób podkreślający współczucie i zaangażowanie Jezusa: a potem, patrząc w niebo, wydał głęboki jęk i rzekł do niego: Hippata! ( to jest „Bądź otwarty!).
• My również w naszym życiu potrzebujemy usłyszeć: Effata! do wszystkiego co jest w nas pozamykane przez trudne i bolesne doświadczenia życiowe. Dla jednych będzie to droga związana z zaufaniem drugiemu człowiekowi. Inny będzie zamknięty na wypowiadanie swojego zdania wobec innych. Ktoś inny będzie zamknięty na publiczne śpiewanie. W jakich dziedzinach potrzebujesz usłyszeć w swoim życiu: Effata!? Proś miłosiernego i współczującego Pana, aby dotknął tych miejsc i sytuacji.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię, abyś mi pokazał jakie dziedziny mojego życia potrzebują usłyszenia Twojego: Effata!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?