CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO USŁYSZEĆ: EFFATA!
11.02.2022, piątek , Najśw. Maryi Panny z Lourdes
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 7, 31-37
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Marek nadmienia, że przyprowadzono do Jezusa głuchoniemego i proszono Go, aby położył na niego rękę. Ewangelista nie pisze o tym, kto przyprowadził głuchoniemego, ale pisze jednoznacznie, że prosili Jezusa, aby ten tylko położył na niego rękę. Widać tu zarówno głęboką pokorę tego człowieka, ale również i jego pewność, że Jezus ma moc, aby cokolwiek z tym zrobić.
- W naszym życiu również potrzebujemy takiej postawy, jaka miał ów człowiek – pokory i głębokiej pewności (wiary), że On ma moc rozwiązać nasze problemy. Król Dawid w podobnym duchu pisze w psalmie 37: Powierz Panu swoja drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a słuszność twoja – jak południe. Upokórz się prze Panem i Jemu zaufaj! (Ps 37, 5-7a). Głuchoniemy był niepełnosprawnym fizycznie. Człowiek również może być głuchoniemy, gdy nie potrafi mówić słów afirmacji i miłości swoim najbliższym. Człowiek głuchoniemy może być również osobą nie potrafiącą mówić tego, co czuje, ponieważ jest emocjonalnie zablokowany.
- Jezus również uczynił zadziwiające gesty, które dziś mogłyby niektórych zniesmaczyć. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka. Żydzi mesjaniczni (Stern) tłumaczą dalszą część wersetu w sposób podkreślający współczucie i zaangażowanie Jezusa: a potem, patrząc w niebo, wydał głęboki jęk i rzekł do niego: Hippata! ( to jest „Bądź otwarty!).
- My również w naszym życiu potrzebujemy usłyszeć: Effata! do wszystkiego co jest w nas pozamykane przez trudne i bolesne doświadczenia życiowe. Dla jednych będzie to droga związana z zaufaniem drugiemu człowiekowi. Inny będzie zamknięty na wypowiadanie swojego zdania wobec innych. Ktoś inny będzie zamknięty na publiczne śpiewanie. W jakich dziedzinach potrzebujesz usłyszeć w swoim życiu: Effata!? Proś miłosiernego i współczującego Pana, aby dotknął tych miejsc i sytuacji.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię, abyś mi pokazał jakie dziedziny mojego życia potrzebują usłyszenia Twojego: Effata!
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
Hl. Augustinus (354-430)
Bischof von Hippo (Nordafrika) und Kirchenlehrer /Predigt über die Psalmen 103(102), 5−6 :„Er nahm ihn beiseite, von der Menge weg, legte ihm die Finger in die Ohren“ (Mk 7,33)
„Gott heilt all deine Gebrechen“ (vgl. Ps 103(102),3). All deine Gebrechen werden geheilt, fürchte dich nicht. Du wirst sagen, dass sie groß sind; aber der Arzt ist größer. Für einen allmächtigen Arzt gibt es keine unheilbare Krankheit. Lass dich einfach behandeln, wehre seine Hand nicht ab. Er weiß, was er zu tun hat. Freue dich nicht nur dann, wenn er sanft mit dir umgeht, sondern halte ihn auch aus, wenn er schneidet. Nimm den Behandlungsschmerz an und denk daran, dass er dir die Gesundheit wiedergeben will. Bedenkt doch, meine Brüder, was die Menschen in ihren körperlichen Krankheiten alles aushalten, um ihr Leben auch nur um einige Tage zu verlängern […]. Du aber, du leidest wenigstens nicht um eines zweifelhaften Ergebnisses willen: Derjenige, der dir Gesundheit versprochen hat, kann sich nicht irren. Warum irren sich Ärzte manchmal? Weil sie den Körper, den sie behandeln, nicht geschaffen haben. Gott aber hat deinen Körper geschaffen und deine Seele. Er kann das, was er geschaffen hat, neu schaffen; er kann das, was er gebildet hat, neu bilden. Du brauchst dich nur seinen Arzthänden zu überlassen. […] Ertrage also seine Hände, o Seele, die du ihn „lobst und nicht vergisst, was er dir Gutes getan hat: Er heilt all deine Gebrechen“ (vgl. Ps 103(102),2−3). Er, der dich so geschaffen hatte, dass du niemals krank geworden wärest, wenn du nur seinen Weisungen hättest folgen wollen: Sollte er dich nicht heilen? Er, der die Engel gemacht hat, und der dich, wenn er dich neu schafft, den Engeln gleich macht, sollte er dich nicht heilen? Er, der Himmel und Erde gemacht hat, sollte er dich nicht heilen, nachdem er dich nach seinem Bild geschaffen hat? (vgl. Gen 1,26). Er wird dich heilen, aber du musst zustimmen, dass du geheilt werden willst. Er heilt jeden Kranken ganz und gar, aber er heilt ihn nicht gegen dessen Willen. […] Deine Gesundheit ist Christus.
Święty Augustyn (354-430) Biskup Hippony (Afryka Północna) i Ojciec Kościoła: Kazanie o psalmach 103 (102), 5-6 :
„On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy” (Mk 07:33) ”
Bóg leczy wszystkie twoje prewinienia/przestepstwa” (patrz Ps 103,3). Wszystkie twoje przestępstwa są wyleczone, nie lękaj się. Powiesz, że są duże; ale lekarz jest większy.dla Wszechmogącego nie ma nieuleczalnej choroby. Tylko nie odpychaj Jego ręki. Pozwól Mu tobą się zająć, On wie, co ma robić. Nie tylko wtedy się ciesz, kiedy delikatnie ciebie traktuje, ale też wtedy gdy musi dokonać ostrego [[chirurgicznego]]cięcia . Przyjmij tę terapię bolesną pamiętając, iż On chce przywrócić Ci zdrowie. Zastanów się, bracia moi, jak wiele ludzie w chorobach fizycznych znosić potrafią wszystko, aby przedłużyć swoje życie tylko na kilka dni […]. Ale ty, ty cierpisz nie dla wątpliwego rezultatu: Ten, który obiecał ci zdrowie nie może być w błędzie. Dlaczego lekarze czasami mylą się? Bo nie oni stworzyli ciało, które lecza. Bóg jednak stworzył twoje ciało i duszę twoją stworzył. Bóg, który stworzył, potrafi to co stworzył zresetować [=restartować, odtworzyć, odnowić, nowoukształtować]. Potrzeba tylko, abyś oddał się wJego Lekarskie ręce […] O Duszo, która Go kochasz „i nie zapominasz Jego dobroci: On leczy wszystkie twoje przewinienia” (patrz Ps 103,2-3). Ten, który stworzył ciebie tak, abyś nigdy nie był chory, jeśli bys tylko postepował zgodnie z jego przykazaniami [=instrukcjami]: Czyż On miałby [nie potrafić] cię uzdrowić? Czyż miałby cię nie uzdrowić On, który stworzył aniołów, i który sprawia, twój reset[=nowy początek], czyniąc cię równym aniołom. On, który stworzył niebo i ziemię miałby cię nie uleczyć, stworzywszy cie na Jego obraz? (Patrz Rdz 1,26). On cię będzie leczył/uzdrawiał, lecz ty musisz się zgodzić być leczony/ zdrowiony.] On leczy każdą chorą każdego chorego, ale nie leczy go wbrew jego woli. […] Twoje zdrowie to Chrystus.
Pan Bóg leczy duszę i ciało, czyni cuda przywracając zdrowie.
Dziękuję Ci Jezu Chryste za uzdrowienie mojej siostry.
Dziękuję wszystkim za modlitewne wsparcie.