CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WDZIĘCZNOŚCIĄ POBUDZAĆ SERCE DO WIĘKSZEJ MIŁOŚCI I WIARY

09.10.2022, niedziela , Bł. Wincentego Kadłubka, biskupa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 17,11-19

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom! »A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» Jezus rzucił chorym wyzwanie, mieli w ciemno iść wierząc, że wyzdrowieją zanim dojdą do kapłanów. Ten etap „zdali” – najwyraźniej mieli dość wiary, by w drodze ich ciała zostały oczyszczone. Biblia nie mówi o ich uzdrowieniu, a oczyszczeniu ciał – nie mamy pewności, czy całkowicie wyzdrowieli. Jezus potwierdził uzdrowienie tylko jednego, tego który wrócił.
• 9 chorych wykazało się jakimś zaufaniem zwracając się do Jezusa, jednak ostatecznie czegoś im brakło. Zadowolili się pierwszymi oznakami poprawy i nie mieli już potrzeby rozmawiać z Jezusem. Może to objaw niewdzięczności, może egocentryzmu i konsumpcjonizmu osoby skupionej tylko na zaspokojeniu swojej potrzeby, bez wchodzenia w relacje, bez otwarcia na przyjęcie Boga do życia. Niestety, często Bóg jest traktowany przedmiotowo –  jak paczkomat – człowiek chce dostać to czego potrzebuje, i nic więcej go nie obchodzi. Może w tej historii Jezus odczytał stan serca trędowatych, ich potrzebę i zaczął ją spełniać – zapraszając w ten sposób do relacji z sobą – bo chciał im dać o wiele więcej. Tylko jeden odpowiedział na to zaproszenie i otrzymał pełne uzdrowienie.
• Czy widzisz w swoim życiu słabości/ trudności, gdzie wołasz o Bożą pomoc – które mogą być właśnie takim zaproszeniem Jezusa dla Ciebie do większej bliskości? Czy Jego pomoc, której już zaznałeś spełniła swój nadrzędny cel – pobudziła Twoje serce do wdzięczności i miłości, obudziła pragnienie, by być bliżej Boga, który jest tak dobry? Jak często dziękujesz Bogu? Choćby za to, że się obudziłeś, za wszystko co masz, za Jego nieskończoną cierpliwość wobec Ciebie, z jaką nie cofa swej łaski, ale codziennie daje Ci nową szansę i czeka na Twoją miłość?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, wybacz moją niewdzięczność i zaślepienie! Duchu Św. proszę, otwieraj moje oczy na to, jak ogromnie jestem obdarowany!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?