Archiwum z dnia: 23 kwietnia 2023

23.04.2023, niedziela , Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, gównego patrona Polski

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św Łukasza 24, 13-35

W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli». Na to On rzekł do nich: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! To ciekawe – Jezus nie oburza się, że uczniowie nie uwierzyli świadkom zmartwychwstania, to nie jest dla Niego główny problem. Skupia się na tym, że nie wierzą w pisma – w Słowo Boże. Zmartwychwstały poświęcił czas i zafundował uczniom wyczerpujący wykład z Pisma Św. Tym samym pokazuje, czego oczekuje od wierzących, co jest ważne – czyli znajomość Słowa Bożego i wiara w Nie. Popatrz na swoją wiarę – czy Jezus nie powiedziałby do Ciebie tak samo? „O jak nieskore jest Twoje serce do wierzenia w moje Słowa! Czy nie wierzysz mi na słowo?” Nie zarzucałby Ci potknięć, słabości, upadków – bo wie lepiej od nas, jak jesteśmy naznaczeni przez rany grzechowe. Jednak wiara w Jego Słowa i troska, by je znać zależą od naszych decyzji.

• Na czym opiera się Twoja wiara, co ją umacnia? Jakie miejsce w tym zajmuje wiara w Słowo? Czy masz w pamięci wersety Pisma Św., które sprawiają, że Twoje serce „pała” – które zawsze możesz przywołać, by się umocnić, by walczyć z pokusami, złymi myślami, by uwielbiać czy prosić?

• A my spodziewaliśmy się… Nieznajomość Słowa Bożego sprawia, że możemy nieświadomie wierzyć w swoje własne wizje i wyobrażenia o Panu Bogu. Tylko Boże Słowo daje prawdę i ma moc sprawczą: Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. (J 6,63)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Proszę Cię Duchu Św. wzbudź we mnie głód Słowa, tęsknotę za poznaniem Słowa, za doświadczaniem Jego działania! Co mogę zacząć robić od dziś, by mieszkało we mnie więcej Twojego Słowa?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?