CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO PRZYJĄĆ PRAWDĘ O SOBIE

27.05.2019, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 15, 26-16,4

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Przygotowania uczniów do odejścia Jezusa trwają. On sam je czyni. Jakby dobrze wiedział, co się będzie działo po Jego śmierci. Przeczuwał zamieszanie,  jakiego mogą doznać uczniowie na wskutek męczeństwa Nauczyciela. Przecież zginął jak największy zbrodniarz. Czy nie można było zwątpić w sens ówczesnego świata uczniów, którzy chodzą za Mistrzem przez trzy lata, słuchają Jego pięknych słów, widzą uzdrowienia, rozmnożenie chleba, uciszenie burzy na morzu… I nagle taka, wydawać by się mogło, bezsensowna śmierć. Aby to wszystko zrozumieć, przyjąć i wyjść z tego nieokaleczonym, potrzebne było ostrzeżenie apostołów przed mającymi nastąpić wydarzeniami. Jak sięgniemy do historii młodego Kościoła to zobaczymy, że do testamentu Jezusa był jeszcze potrzebny Duch Święty. To On miał ich przekonać o prawdzie, zaświadczyć o Synu Bożym i umocnić w chwilach ciężkich doświadczeń.

• Paraklet znaczy obrońca, adwokat, ten, który usprawiedliwia. W strarożytnej tradycji to osoba, która stając koło oskarżonego uwalniała go od wyroku sądu. Jej obecność nie pozwalała mówić oskarżycielowi. Jezus zapowiada takie wsparcie. Choćbyśmy nie wiem co robili, nie unikniemy w życiu grzechu i zawsze zły duch będzie nas mógł oskarżyć. Duch Święty jest naszym obrońcą i Jego sprawiedliwość zakryje nasze przewinienia. Uwalnia nas od obciążającego nas poczucia winy, które towarzyszy pomimo wyznanego grzechu. Musimy tylko umieć przyjąć Jego ekonomię miłości, gdzie nie zawsze dwa razy dwa daje cztery. Oczywiście możemy pójść w wyjaśnianie, usprawiedliwianie się, a tak naprawdę kryjącą się za tym samowystarczalność i pychę.

• Duch Prawdy to kolejne określenie, którym Jezus nazywa Obiecanego. Pochodzący od Ojca, który ma zaświadczyć o Synu. Obecnie można powiedzieć, że prawda jest ostatnim poszukiwanym towarem. Przekręcając słowa Jezusa mówi się, że zaboli, a nie wyzwoli. W zamieszaniu dzisiejszego świata, gdzie to co kiedyś było święte jest wykpione, obśmiane i uważane za małostkowe, wielu z nas pragnie dojść do prawdy. Jak bardzo porządkuje ona życie i daje odpowiedź na pytania stawiane w codzienności. Od takiego fundamentalnego- Kim jestem? Do prostego jak odpowiedzieć dzieciom, dlaczego kłaniamy się sąsiadom. Znać prawdę i oznajmić ją z miłością jest możliwe tylko z Duchem Świętym.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, naucz mnie rozpoznawać tchnienie Twojego Ducha.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?