NAWRACAĆ SIĘ TO SPOGLĄDAĆ NA ŻYCIE ZIEMSKIE Z PERSPEKTYWY WIECZNOŚCI
28.02.2013, czwartek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia Św. Łukasza 16, 19-31
Jezus powiedział do faryzeuszów:
„Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: «Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu».
Lecz Abraham odrzekł: «Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać».
Tamten rzekł: «Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają».
«Nie, ojcze Abrahamie, odrzekł tamten, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą».
Odpowiedział mu: «Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą»”.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Przypowieść o bogaczu i ubogim Łazarzu to ukazanie dramatu w dwóch odsłonach: scenie ziemskiej i pozagrobowej. Bogaczowi majątek pozwala na to, by nie pracować, lecz codziennie prowadzić dostatnie życie w zbytku. Ubiera się on możliwie najbardziej luksusowo – w najdelikatniejszy len egipski, bisior, na który przywdziewa purpurową wełnę.
- Imię ubogiego jest symboliczne. „Łazarz”, po hebrajsku Eleazar, znaczy „Bóg jest pomocnikiem”. „Leżał „ on – dosłownie „rzucano go” co ranka jakby na życiowy posterunek, a wieczorem zapewne zabierano, gdyż był bezwładny na tyle, że nie odganiał psów liżących jego wrzody. Owe psy liżące jego wrzody to tylko szczegół podkreślający dno jego nędzy materialnej.
- Nagle scena przypowieści zmienia się: jesteśmy na tamtym świecie. „Łono Abrahama” to miejsce szczęśliwego oczekiwania na zmartwychwstanie ciała. Tam w wieczności, został uczczony ów pogardzany za życia doczesnego żebrak. Bogacz zaś cierpi w płomieniu gehenny. Prośba bogacza do praojca Abrahama dotyczy przyniesienia ulgi w cierpieniu. Sens odmowy Abrahama jest taki: „swoje dobra”, czyli to, co uważałeś za cały sens życia, już otrzymałeś. Łazarz, który cierpiał upokarzającą nędzę swoją nagrodę otrzymuje teraz. Bóg, któremu ufał, stał się jego wspomożycielem.
- Dalszy ciąg dialogu z Abrahamem – to już drugi punkt ciężkości w przypowieści, drugi jej temat: bezskuteczna interwencja w sprawie jeszcze żyjących braci, którzy niestety naśladują styl życia zmarłego, całkowicie pogrążeni w doczesności. Abraham motywuje odmowę posłania do nich Łazarza zmartwychwstałego kategorycznym stwierdzeniem, że posłuch dla „Mojżesza i Proroków” musi im wystarczyć jako środek uniknięcia kary wiecznej. Pismo Święte ukazuje iż wizja zmarłego Samuela w Endor nic nie pomogła Saulowi do nawrócenia (1Sm 28, 14-19), ani faryzeuszom wieść o wskrzeszeniu Łazarza przez Jezusa (J 11, 44-47; 12, 1n, 9-11).
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o łaskę spoglądania na swoje życie z perspektywy wieczności. Daj mi doświadczyć
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?