Archiwum z dnia: 3 lutego 2013

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO NAPOTKAĆ PRZEŚLADOWANIE

03.02.2013, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia Św. Łukasza 4,21-30 

W Nazarecie w synagodze, po czytaniu z proroctwa Izajasza, Jezus powiedział: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: „Czyż nie jest to syn Józefa?”.

Wtedy rzekł do nich „Z pewnością powiecie mi to przysłowie: „Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum«”.

I dodał: „Zaprawdę powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman”.

Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali się z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich, oddalił się.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Prorok wypełniając swoją misję spotyka się z niezrozumieniem i buntem tych, do których jest posłany (o tym opowiada historia Jeremiasza i Ewangelia). Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Także Jezus zostaje odrzucony przez swoich sąsiadów z Nazaretu. Podobnie każdy z nas, o ile prawdziwie wejdzie na drogę naśladowania Chrystusa, napotka na prześladowanie i trudności: czyż nie jest to syn Józefa? Czyli: dlaczego ktoś tak zwyczajny, jeden z nas, stawia nam wymagania, upomina nas? Czy my sami jesteśmy gotowi pójść za Jezusem, mimo tego, że możemy spodziewać się odrzucenia?
  • Wydarzenie w Nazarecie już na początku działalności Jezusa zapowiada jego Paschę  – szyderstwa, wyprowadzenie na stracenie poza miasto i w końcu przejście bez uszczerbku pomiędzy prześladowcami, które zapowiada zmartwychwstanie. Na drodze za Jezusem napotkamy krzyż, ale z Nim także zwyciężamy i powstajemy do nowego życia.
  • A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. Z początku Jezus jest chętnie słuchany, bo mówi o wypełnieniu się mesjańskich obietnic z księgi Izajasza. Mieszkańcy Nazaretu chcą by Jezus spełniał ich oczekiwania. Słuchacze reagują gniewem, kiedy upomina się o ich wiarę przywołując postacie pogan (wdowa z Sarepty Sydońskiej, Syryjczyk Naaman). Czy potrafimy przyjąć Boga na Jego warunkach? Czy mamy ufność w Bogu?
  • Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się. Jezus nie odpowiada przemocą na przemoc skierowaną przeciw Niemu. Swoją moc ukazuje przez milczenie i oddalenie się, kiedy jest zaatakowany. On sam jest tą Miłością, o której św. Paweł pisze: nie pamięta złego (lub w innym tłumaczenia: nie liczy doznanych krzywd). Prośmy, aby Pan uzdalniał nas do przebaczenia i kochania Jego miłością  tych, którzy nas krzywdzą.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, dodaj mi odwagi abym był naprawdę twoim świadkiem. Ucz mnie miłości i przebaczenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?