NAWRACAĆ SIĘ TO CIESZYĆ SIĘ SWOIM OBLUBIEŃCEM
15.02.2013, piątek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia Św. Mateusza 9, 14-15
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?”
Jezus im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki oblubieniec jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im oblubieńca, a wtedy będą pościć”.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Jezus Chrystus jest dla chrześcijan panem młodym z dzisiejszej Ewangelii. Bóg żywy w Biblii ukazany jest jako Ten, który jest Oblubieńcem swojego ludu wybranego. Jest Tym, który tęskni i pragnie głębokiego zjednoczenia ze swoim ludem. Jezus na krzyżu woła: Pragnę! Pragnie głębokiego zjednoczenia z człowiekiem.
- Współczesny człowiek w dobie konsumpcjonizmu daje się okraść z wiary, która pozwala zjednoczyć się z Jezusem. Wiara bowiem jest drogą do związania i pogłębiania relacji z panem młodym. Wiara jest drogą pozwalającą przekraczać znaki sakramentalne, aby spotkać się z Jezusem zmartwychwstałym.
- Święty Paweł w Liście do Koryntian pisze: I aż po dzień dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich sercach. A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada. (2Kor 3, 15-16) Inne tłumaczenie pokazuje ten tekst jeszcze trochę inaczej: Lecz gdy następuje nawrócenie do Pana, wówczas opada zasłona. Można byłoby powiedzieć, że gdy człowiek wchodzi w proces nawracania, po pewnym czasie przechodzi poza znak materialny sakramentu i spotyka się z Bogiem żywym.
- Proces nawracania jest drogą w wierze. Zmianą myślenia ludzkiego na myślenie Boże i powrotu do planu Bożego wobec swojego życia.
- Gdy człowiek zagubi pana młodego w swoim życiu próbuje zagłuszyć smutek, samotność, brak sensu życia innymi doczesnymi przyjemnościami lub środkami odurzającymi – znieczulającymi ból wewnętrzny. Dla jednych będzie to praca (pracoholizm), dla innych alkohol lub niekończąca się zabawa, dla jeszcze innych szukanie licznych partnerów życiowych.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o łaskę głębokiej wiary i nawracania się, abym mógł spotykać się z Tobą w sakramentach Kościoła, zwłaszcza sakramencie Eucharystii.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
