Archiwum z dnia: 9 lutego 2013

9.02.2013, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Św. Marka 6, 30-34

Po swojej pracy apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.

Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili.

Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Apostołowie wracają po misji, do której zostali posłani. Są przyuczani do tego, co będzie  ich zasadniczym zadaniem po zesłaniu Ducha Świętego – głoszenia Jezusa Chrystusa i Jego królestwa. Uczniowie przychodzą do Jezusa i dzielą się swoimi trudnościami i radościami związanymi z powierzonym im zadaniem. Jezus zauważa, że są zmęczeni. Marek ewangelista odnotowuje: Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
• Zmęczenie przynależy do fizjologii człowieka. Każdej pracy w jakiś sposób towarzyszy zmęczenie. Głębokie zaangażowanie w pracę rodzi satysfakcję, ale także poczucie zmęczenia. Każdy z nas dodatkowo ma ograniczoną wytrzymałość  fizyczną i psychiczną, która daje o sobie znać w odpowiednim momencie.
• Czasy współczesne gloryfikują wyłącznie ludzi wydajnych, wytrzymałych i oddanych swojej pracy. W jakiś sposób zapomnieliśmy, że praca jest darem dla człowieka. Jest mu potrzebna nie tylko do utrzymania materialnego, ale także do jego własnego rozwoju.
• Zapomnieliśmy także o potrzebie wypoczynku w swoim życiu. Często nie dajemy sobie wręcz psychicznego  przyzwolenia na wypoczynek taki, jaki jest nam potrzebny. Wypoczynek jest nam potrzebny do regeneracji naszych sił fizycznych, ale także psychicznych i duchowych.
• Potrzebujemy czasu na refleksję i modlitwę. Potrzebujemy czasu na milczenie, aby usłyszeć głos swojego serca. Usłyszeć tęsknoty swojego serca, ale także usłyszeć Boży głos w swoim wnętrzu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję Ci za łaskę pracy, ale i wypoczynku. Dziękuję za czas na modlitwę i refleksję.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?