Archiwum z dnia: 14 października 2013

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO NIE BAĆ SIĘ UWIERZYĆ W MOC BOGA

14.10.2013, poniedziałek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia św. Łukasza 11, 29-32


Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: „To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku (…). Jezus wypowiada te słowa kontynuując odpowiedź na skandaliczny zarzut, że Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy (Łk 11, 15). Jezus ma do czynienia z ludźmi, którzy żądają znaków, aby uwierzyć, ale kiedy widzą cuda to znajdują absurdalne wyjaśnienia, którymi je odrzucają. To są ludzie, którzy nie chcą uwierzyć. Może dlatego, że nie chcą się zmienić?
  • A ty, czy wierzysz w cuda? A czy wierzysz, że Bóg może uczynić cud w twoim życiu?
  • Jezus daje dwa przykłady ludzi poszukujących prawdy i otwartych na zmianę. Królowa z Południa, nie zważając na swoją królewską dumę podjęła wysiłek dalekiej podróży, aby słuchać mądrości króla innego państwa. Ludzie z Niniwy zdecydowali się podjąć pokutę i zmienić swoje życie pod wpływem nawoływania Jonasza.
  • Jaki wysiłek podjąłeś ostatnio, aby szukać prawdy, aby stać się lepszym, mądrzejszym? Czy twoja duma, pewność siebie nie jest dla ciebie barierą na drodze do Boga?
  • Warto też zadać sobie pytanie o granice naszej wiary. Jeśli czytasz te słowa to pewnie jesteś osobą wierzącą, ale jak wiele jesteś w stanie zrobić dla wiary, jak bardzo się zmienić? Czy jest coś, w co boisz się uwierzyć, bo to wymagałoby od ciebie pójścia jeszcze dalej za Bogiem?

 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, wierzę, że tak jak wtedy w Palestynie jesteś teraz przy mnie i chcesz czynić cuda w moim życiu. Zabierz moją dumę, moje pragnienie komfortu, spraw abym jak Królowa z Południa wyruszył aby słuchać Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.      

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?