Archiwum z dnia: 13 grudnia 2013

13.12.09.2013, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Księga Izajasza 48, 17-19

Tak mówi Pan, twój Odkupiciel,
Święty Izraela:
„Jam jest Pan, twój Bóg,
pouczający cię w tym, co pożyteczne,
kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
O gdybyś zważał na me przykazania,
stałby się twój pokój jak rzeka,
a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.
Twoje potomstwo byłoby jak piasek,
i jak jego ziarnka twoje latorośle.
Nigdy by nie usunięto ani wymazano
twego imienia sprzed mego oblicza!”

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg żywy pragnie być przewodnikiem swojego ludu. Prorok Izajasz pisze: Jam jest Pan, twój Bóg, pouczający  cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
• Co przeszkadza w realizowaniu tej obietnicy? Przeszkody leżą po stronie człowieka. Aby człowiek reagował na korekty Boże musi słyszeć głos Boży w swoim sercu. Prorok Izajasz pisze o postawie ucznia. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem ani cofnąłem. (Iz 50, 4b-5)
• Drugim ważnym elementem jest trwanie na modlitwie ze Słowem Bożym, które prowadzi do nawrócenia i realizacji słowa w życiu. Święty Jakub apostoł pisze: Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.(Jk 1,22)
• Bóg żywy przekuwa uszy do słuchania i wprowadzania słowa w życie, gdy człowiek wchodzi w proces nawracania się, pragnie zobaczyć swój grzech i pragnie uznać go za swój, aby zostać uzdrowionym. Człowiek sam z siebie nie jest wstanie wygenerować nawrócenia i sam z siebie nie jest wstanie wprowadzać Słowa w swoje życie.
• Owocem takiej postawy są słowa wersu 18. O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Pokój, radość, sprawiedliwość to owoce podporządkowania się Duchowi Świętemu, który upodabnia nas do Jezusa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie wobecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię o wejście na drogę nawrócenia, aby doświadczać pokoju, radości, sprawiedliwości w trudzie dnia codziennego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)              

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?