Archiwum z dnia: 17 maja 2014

17.05.2014, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Jana 14, 7-14

Jezus powiedział do swoich uczniów:

„Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”.

Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wy starczy”.

Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca?» Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezu mówi do swoich uczniów:  Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Jak my dziś możemy zobaczyć Jezusa? Uczniowie chodzący z Jezusem po ziemi to mieli łatwo, my natomiast mamy kłopot…
• Aby zobaczyć Jezusa w naszym życiu, ale także życiu naszej rodziny, potrzebujemy oczu serca. Święty Paweł w liście do Efezjan pisze: Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom jego mocy względem was wierzących – na podstawie działania jego potęgi i siły. (Ef 1, 18-19).
• Ważne jest, że te „oczy serca”, to coś, co otrzymujemy a nie coś, co sobie wypracowujemy, jak napisano wyżej: „Niech da wam światłe oczy serca”.
• Oczy serca się wyostrzają, gdy wzrasta nasza wiara. Wiara rodzi się jak i wzrasta dzięki słuchaniu słowa Bożego. Święty Paweł w Liście do Rzymian pisze: Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. (Rz 10, 17)
• Aby ujrzeć Jezusa obecnego w sakramentach Kościoła potrzebujemy wzrastać w wierze, abyśmy zaczęli widzieć duchowo. W sakramentach Kościoła możemy ujrzeć Jezusa zmartwychwstałego, który zawsze jest obecny i który zawsze działa. Tylko czy my używamy tego samego języka?
• Potrzebujemy wołać do Jezusa, aby przymnożył nam wiary. Potrzebujemy wołać do Jezusa, aby oglądać Go zmartwychwstałego w sakramentach Kościoła.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o  łaskę wiary. Proszę Cię o oczy serca, abym mógł Ciebie oglądać.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?