Archiwum z dnia: 28 maja 2014

28.05.2014, środa  

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 17,15.22-18,1 

W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i powrócili, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego.

Stanąwszy w środku Areopagu Paweł przemówił: „Mężowie ateńscy, widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: «Nieznanemu Bogu». Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. On z jednego człowieka wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwe czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: „Jesteśmy bowiem z Jego rodu”. Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych”.

Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: „Posłuchamy cię o tym innym razem”. Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni.

Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu. 

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ateny były miejscem, gdzie ścierały się najważniejsze prądy filozoficzne i religijne tamtej epoki. Paweł przychodzi i głosi zupełnie innego Boga. Bogowie pogańscy byli oderwani o ludzkiej rzeczywistości i los ludzi był im w zasadzie obojętny. Paweł głosi Boga, który „stworzył świat i wszystko na nim, (…) sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. (…) jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, (…) „Jesteśmy bowiem z Jego rodu”. Paweł głosi Boga, który daje człowiekowi udział w swoim życiu, który nie jest daleko, ale przybliża się sam, z własnej inicjatywy, do każdego z nas. A jakie jest Twoje wyobrażenie Boga? Na pewno Bóg jest większy o naszych wyobrażeń, inaczej przecież nie byłby Bogiem. Proś Go, aby objawił Ci prawdę o sobie, On chce dać Ci się poznać. W końcu – czy to nie jest coś wielkiego – poznać samego Boga?
• O co chodzi takiemu Bogu, którego opisuje Paweł? Ten Bóg „wzywa teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia”. Ten Bóg Pawła wysłał na ziemię swojego „przedstawiciela”, w którym objawił ludziom swoją prawdziwą naturę – Boga, który chce być blisko nas, żyć naszymi sprawami i przemieniać nas na swój obraz, abyśmy doświadczyli Jego życia – miłości, radości, pokoju, sensu, celu, wartości. Warunkiem jest nawrócenie. Sam zapytaj w swojej modlitwie Boga co ma być TWOIM NAWRÓCENIEM dziś, tu i teraz. Jeśli Jezus zmartwychwstał i żyje, to Ci odpowie.
• Słuchacze Pawła byli cierpliwi właśnie do momentu, w którym powiedział o zmartwychwstaniu. „Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: „Posłuchamy cię o tym innym razem”. Ich wyobrażenia o Bogu były tak inne, że z miejsca odrzucili naukę Pawła ale „niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli”. Dlaczego jest tak, że jedni są zamknięci a inni potrafią przyjąć i uwierzyć? Odpowiem Ci szczerze – nie wiem, ale jestem pewien, że każdemu, w jego właściwym czasie dana zostaje łaska przyjęcia prawdziwego Boga, ponieważ „Bóg nie chce śmierci grzesznika, ale by się nawrócił i żył” (Ez 33,11). Nie przegap czasu, który Bóg daje Tobie jako czas pokuty i nawrócenia ku prawdziwemu, obfitemu życiu. Może słuchacze Pawła nie będą już mieć okazji do słuchania o prawdziwym Bogu, który może przemienić ich życie, może i Ty nie będziesz miał takich okazji do nawrócenia, jakie Bóg daje Ci dziś.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu,  daj mi łaskę dobrego wykorzystania czasu, jaki mam, daj mi czas do nawrócenia. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?