Archiwum miesięcy: grudzień 2014

PRZYJĄĆ PANA, KTÓRY JEST

31.12.2014, środa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1,1-18 (wersy 1-3 w tłumaczeniu Romana Brandstaettera)

 

Przede wszystkim Jest Słowo,
a Słowo Jest u Boga,
A Bóg Jest Słowem.
Ono jest przede wszystkim u Boga.
Przez Nie wszystko jest,
a bez Niego nic nie jest,
co jest.

W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
Słowo stało się ciałem
i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

  • Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
  • Objawiając się ludowi Izraela Bóg powiedział : „Jestem, który Jestem”. Izrael całą swoją przeszłość i przyszłość przeżywał jako żywą teraźniejszość. A teraźniejszość identyfikował z obecnością Boga, który zawsze jest i spaja ze sobą to co było i to, co będzie. Dlatego proponujemy dziś przeczytanie pierwszych 3 wersów prologu św. Jana w innym tłumaczeniu. Przeczytaj wielokrotnie te wersy i pozwól, aby do Twojej świadomości przeniknęła prawda o tym, że ON JEST.
  • Nasz Bóg jest tym, który mówi, objawia swoją naturę przez Słowo, które wypowiada. Gdy czytamy o stworzeniu świata, widzimy, jak Bóg mówi a wtedy świat się stwarza. Jego Słowo stwarza to, co oznacza. Jego Słowo ma określoną misję, posłannictwo i nie wraca do Niego bezowocne, tylko wypełnia Jego plan, Jego zamierzenia. To Boże Słowo stało się człowiekiem i przybrało w historii konkretną postać – Jezusa urodzonego w Betlejem. Bóg w ten sposób zamieszkał pośród ludzi, których stworzył.
  • Dzisiejszy fragment to jednak nie tylko filozoficzno – teologiczne rozważania. Jan zmierza do czegoś bardzo konkretnego, jeśli chodzi o naszą postawę wobec tego objawiającego się Słowa Boga. Sednem jest wers 12: „Wszystkim tym jednak , którzy Je (tzn. Słowo) przyjęli , dało moc , aby się stali dziećmi Bożymi.” Ukazanie Jezusa jako żyjącego Boga, który JEST, stawia nas przed pytaniem. Czy przyjmiesz Go, czy zechcesz przez Jego przyjęcie wejść w osobistą relację z Ojcem?
  • Jan mówi o przyjęciu Słowa na początku ale i na końcu swojej Ewangelii, pokazując, że jego pisanie tak naprawdę do tego zmierza: „Wiele innych znaków , (…) uczynił Jezus wobec uczniów . „Te zaś zapisano , abyście wierzyli , że Jezus jest Mesjaszem , Synem Bożym , i abyście wierząc mieli życie w imię Jego”. (J20,30-31). Janowi chodzi o to samo, co pisał w pierwszym rozdziale – jeśli przyjmujesz Jezusa, objawione Słowo Boga, otrzymujesz życie, szczęście, obfitość, pełnię, dziedzictwo. Masz udział w życiu samego Boga – na wieczność.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, sam spraw w moim sercu gotowość do przyjęcia Ciebie – Boga żywego, który JEST.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

Następna strona »