Archiwum z dnia: 25 grudnia 2014

25.12.2014, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1,1-18

 

Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.

Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości.

Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.

Słowo stało się ciałem
i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” Jezus, który jest Słowem nie został stworzony, On sam jest Bogiem, On jest zawsze. W Jezusie Bóg objawił się człowiekowi najpełniej. Niewidzialny Bóg – stał się widzialny w Synu, nieskończony Bóg – „ograniczył się” do ciała człowieka.
• „Słowo stało się ciałem” Jezus stając się człowiekiem, nie tylko „uniżył samego siebie” i „przyjął postać sługi” (Flp 2,7-8), ale również przez cały akt Wcielenia, tj. także mękę i zmartwychwstanie, wywyższył człowieka do godności dziecka Bożego. Ciało ludzkie w Jezusie staje się mieszkaniem samego Boga. Przez chrzest święty każdy z nas staje się „świątynią Boga” (1 Kor 3,16).Czy pamiętam w modlitwie o swoich rodzicach chrzestnych?
• „i zamieszkało między nami” To Słowo, którym jest odwieczny Syn Ojca jest z nami teraz i pozostanie z nami na zawsze. Od nas tylko zależy, czy chcemy Jezusa zaprosić do swojego życia, czy wolimy być tymi, którzy „Go nie przyjęli”. Zaproszenie oznacza wyrażenie zgody na ciągłe przemienianie nas i wszystkich sfer naszego życia. To może być bardzo trudne i bolesne. Czy jestem gotowy na zmianę? Czy dzisiaj Bóg rodzi się na nowo w moim sercu?
• Jezus nie przyszedł na świat jednorazowo: 2000 lat temu. On przychodzi do człowieka stale: w lekturze Pisma Św. – które ma moc nas zmieniać, pod postacią Chleba – które daje Życie, w Sakramentach – które nas umacniają i uświęcają, w osobach i posłudze kapłanów, w każdym człowieku. Czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie, to i tak żyjemy stale w Jego obecności. Czy mając nieustannie świadomość Bożej obecności żyłbym, czynił, myślał tak samo, jak teraz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, który przyszedłeś na świat w osobie maleńkiego dziecka uwrażliwiaj nasze serca na osoby słabe, bezbronne, potrzebujące naszej opieki.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?