Archiwum z dnia: 27 grudnia 2014

27.12.2014, sobota (Święto św. Jana Apostoła)

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 20, 2-8

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”.

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.

Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Oktawa Bożego narodzenia, a Kościół ponownie proponuje nam święto, wydawać by się mogło, nijak pasujące do świąt Bożego narodzenia. Jednak święto św. Jana w przedziwny sposób nawiązuje do świąt Bożego narodzenia.
• Owo święto nie nawiązuje przez miłą atmosferę, choinkę czy karpia, ale przez zmartwychwstanie kruchości nie tylko w życiu Jezusa tzn. Jego ciała, ale również naszej kruchości w różnej postaci.
• Jan Apostoł pisze bowiem, że wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Nowonarodzony Jezus był owinięty w pieluszki, a ukrzyżowany Jezus został owinięty w płótna, które ujrzeli apostołowie po zmartwychwstaniu.
• Nowonarodzony Jezus owinięty w pieluszki to noworodek tak kruchy i tak zależny od swoich rodziców, ale równocześnie w cudowny sposób przyjęty. Zanurzony w miłości rodziców.
• Gdy oddamy swoje słabości i swoją kruchość Jezusowi, to mamy możliwość zmartwychwstania, tak jak Jezus po swojej śmierci. Potrzebujemy przyjąć i zaakceptować swoje słabości, aby mogły zmartwychwstać mocą Jezusa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o łaskę zaakceptowania swoich słabości i oglądanie zmartwychwstania w swoim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?