Archiwum z dnia: 2 grudnia 2014

02.12.2014, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 10, 21 – 24

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”.

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie”. Jezus rozradował się gdyż wróciło siedemdziesięciu dwóch i powiedziało, że „przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają”. Wolą Ojca było by prawdę o Królestwie Boga i o Jego potędze poznali uczniowie Jezusa a nie faryzeusze i uczeni w piśmie. To Bóg, nie ludzie, wybiera tych, którym każe głosić swoje Słowo, przez których uzdrawia chorych, wypędza złe duchy. Musimy jednak okazać gotowość do pełnienia takiej roli jaką nam Bóg przeznaczył. Powinniśmy powtarzać za Maryją: „oto ja, sługa twój Panie. Niech mi się stanie Twoja wola”.
• „Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”. Nie ma większego szczęścia niż być wybranym przez Pana, choć często oznacza to trud i cierpienie. Wtedy jednak gdy cierpimy służąc Panu z pewnością idziemy za Jezusem. Czy jestem gotowy by iść za Nim? Czy nie odmówię gdy zostanę wybrany?.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pragnę pełnić Twoją wolę. Okaż mi ją wyraźnie bym nie błądził.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?