NAWRACAĆ SIĘ TO WEJŚĆ NA GÓRĘ PRZEMIENIENIA

01.03.2015, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia wg św. Marka 9,2-10

 

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.

A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus (…) zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Nasze wejście w Bożą chwałę, nasze przebóstwienie dokonuje się w odosobnieniu, w spotkaniu z Bogiem w pewnej intymności, odsunięciu od codziennych spraw i zgiełku. Często mówimy, że wszystko co robimy, nasza praca i zajęcia są modlitwą. To prawda, ale żeby naprawdę tym było, potrzebujemy codziennie określonego czasu poświęconego w ciszy na spotkanie z Nim. Wtedy, gdy zejdziemy z „Góry Przemienienia”, czyli wrócimy do zwykłych zajęć, będziemy faktycznie promieniować Jego światłem.
• I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. Obłok jest w Biblii symbolem chwały Bożej, jego obecności (np. słup obłoku, który towarzyszył Izraelitom przy wyjściu z Egiptu). Sam Bóg objawia się i zaprasza nas do słuchania Jego Słowa. Aby słuchać Boga musimy zamilknąć. Nie chodzi tylko o zewnętrzne milczenie. Potrzeba także pozwolić, aby uciszył się zgiełk naszych myśli. Gdy stajesz do modlitwy nie skupiaj się na nich, nie zatrzymuj się na nich, pozwól im przepłynąć. Skieruj pełną miłości uwagę na obecność Boga.
• A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Jezus nie chciał, aby świat poznał Go jako pełnego chwały Syna Bożego, zanim nie przejdzie pełnej drogi Paschy – przez krzyż do zmartwychwstania. Chrystus pokazał na górze Tabor tylko wybranym: Piotrowi, Janowi i Jakubowi drugą stronę swojej męki. Zanim apostołowie przeżyli chwile zwątpienia (patrząc na Jego twarz zniszczoną cierpieniem), zobaczyli oblicze pełne mocy i chwały. Czy wierzysz, że ty też możesz mieć udział w tej chwale? Czy zgadzasz się na to, że droga do tej chwały prowadzi przez krzyż?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, przemień mnie, aby jaśniał Twoim blaskiem. Pragnę dawać świadectwo o Twojej mocy, która przemienia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?