Archiwum z dnia: 1 lipca 2016

01.07.2016, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Amosa 9, 11-15

W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia – mówi Pan, który to uczyni. Oto nadejdą dni – mówi Pan – gdy będzie postępował żniwiarz zaraz za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą w niego opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski – odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

•  W naszym życiu możemy doświadczyć wielu ruin moralnych, materialnych czy duchowych. Bóg żywy obiecuje nam odremontowanie tych zniszczeń. Prorok Amos pisze: W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody. Nie będzie się pytał o powody zniszczeń. Warunkiem jest wzywanie Bożego imienia nad tymi zniszczeniami.

• Wzywanie Bożego imienia będzie miało moc wyprowadzania z niewoli, w której  się znaleźliśmy z powodu naszej niewierności i porzucenia Boga żywego. Niewole  Narodu Wybranego na przestrzeni całej historii zbawienia są związane z ich niewiernością i oddawaniem czci innym bogom. Naszymi bogami współcześnie mogą być: praca, wykształcenie, dzieci, hedonizm, wypoczynek, rozum. Dzisiaj Jezus zaprasza nas, abyśmy odkrywali nasze bożki, wszystko, co staje się ważniejsze od Niego samego. Zaprasza nas, abyśmy wzywali Jego imienia nad naszymi niewolami rodzącymi nieszczęście.
• Czy dostrzegasz zniszczenia, ruiny w twoim życiu? Czego one dotyczą? Czy wzywasz imienia Bozego nad tymi ruinami?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję, że pozwalasz mi dostrzegać moje ruiny. Dziekuję za dar wiary.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?