CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ NOWYM STWORZENIEM
22.07.2016, piątek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
2 List św. Pawła do Koryntian 5,14-17
Bracia:
Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.
Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc kto pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Za wszystkich umarł /Chrystus/ po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Św. Paweł uświadamia nam rzeczywistość wynikającą z naszego chrztu, w którym każdy wierzący wraz z Chrystusem umarł, został pogrzebany i powstał do nowego życia. Czy rozumiesz sens swojego chrztu? Czy doświadczasz tego, że nie żyjesz już dla siebie samego lecz dla Jezusa, który Ciebie odkupił? Wejście w takie przeżywanie wiary wymaga osobistej, świadomej decyzji, której większość z nas nie mogła podjąć w momencie chrztu, gdyż wtedy byliśmy małym i dziećmi. Jezus chce dać tobie nowe życie, przemienione Jego obecnością. Czy chcesz dzisiaj podjąć taką decyzję?
Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Nawet apostołowie, którzy znali Jezusa według ciała, czyli jako podobnego im człowieka z krwi i kości, musieli przestawić się po Wniebowstąpieniu na inny sposób przeżywania Jego obecności i spotykania Go. Dzisiaj poznajemy Jezusa na sposób duchowy – przez modlitwę serca, w sakramentach, we wspólnocie Kościoła. Proś Pana, aby pozwolił Ci dostrzec Go i usłyszeć w ciszy Twojego serca, rozpoznać Go w jego Słowie zapisanym w Piśmie Świętym, w Eucharystii, w bracie i siostrze.
Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Słowa o „nowym stworzeniu” wyrażają to, jak bardzo radykalna zmiana dokonuje się w nas przez chrzest i jego świadome przeżycie, czyli przyjęcie Jezusa jako naszego osobistego Pana i Zbawiciela. Nie jesteśmy lekko poprawioną wersją naszego starego „ja”, naszego „starego człowieka”, który został tylko trochę uświęcony, ulepszony, wydoskonalony. Jezus sprawia, że jesteśmy kimś całkowicie nowym, daje nam nowe serce, „serce z ciała”, zdolne do kochania naszych braci, ale też nieprzyjaciół. To oznacza też, że nie my sami siebie uświęcamy i wydoskonalamy, ale czyni to Ten, który jest Stwórcą. On stwarza nas ciągle na nowo, kiedy przyjmujemy Jego Słowo i karmimy się Jego Ciałem.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, odtąd nie chcę żyć już dla siebie i zgodnie ze swoimi zachciankami. Poddaję Tobie moje życie, stwarzaj mnie na nowo.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?