Archiwum z dnia: 12 października 2016

12.10.2016, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11,42-46

Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie:
„Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić i tamtego nie opuszczać.
Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.
Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą”.
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: „Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz”.
On odparł: „I wam, uczonym w Prawie, biada. Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dziś stań przed Panem i zastanów się, co Jezus chce do ciebie powiedzieć przez słowa Ewangelii. Wyobraź sobie Jezusa, który z ogromną miłością wypowiada do ciebie te słowa.
• Zadaj sobie pytanie: czy wszystko to, co robię, robię z miłością? Czy wypełniam swoje powołanie, powierzone mi zadania z miłością? A może muszę się przyznać do tego, że to co robię i jak robię to tylko zewnętrzne gesty, robione na pokaz, bo tak trzeba, bo ktoś mi kazał. Może nie ma to żadnego związku z miłością, z dawaniem siebie, swojego czasu, swoich talentów.
• Zastanów się też nad tym, w jakich przestrzeniach swojego życia jesteś dla innych przewodnikiem. Czy i tam masz dla tych, którym służysz wystarczająco dużo miłości? Czy może nakładasz ciężary nie do uniesienia?
• Może dzisiejszy fragment Ewangelii zaprasza cię do jeszcze pełniejszego życia w miłości. A może Pan Bóg pokazuje tobie miejsca, w których tej miłości brakuje i zaprasza do jeszcze większego zjednoczenia się z Nim.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, wypełnij me czyny swoją miłością.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?