Archiwum z dnia: 19 października 2016

19.10.2016, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12,39-48

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
Wtedy Piotr zapytał: „Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?”
Pan odpowiedział: « Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas wydzielał jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: «Mój pan ociąga się z powrotem», i zacznie bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.
Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Obserwuj dzisiaj sługę, przed którym gospodarz postawił pewne ważne zadania na czas swojej nieobecności. Wyobraź sobie jakie to mogłyby być obowiązki. Spróbuj przyjrzeć się sytuacjom, które go spotykają, ludziom, którymi zarządza i którym służy, jakie sam przed sobą stawia zadania, aby lepiej wypełnić polecenia swojego pana. Jak się czuje ów sługa? Czy jest radosny, pełen zapału, czy też ciąży mu ta odpowiedzialność? A może odczuwa niechęć, aż mówi: „Mój pan ociąga się z powrotem” i właściwie życzy sobie, by nie wrócił.
• Spójrz teraz na swoje życie. Spróbuj odnaleźć w nim te sprawy, o których czujesz, że stawia cię przed nimi Pan. Być może do tej pory nie postrzegałeś ich w ten sposób. A może masz wątpliwości, czy to rzeczywiście Bóg chce dla ciebie tych sytuacji. Proś Pana o światło, by ukazał tobie te wszystkie rzeczy, do których cię powołuje – nawet te najdrobniejsze.
• Może już teraz zauważasz, że pewne zadania daje ci Pan. Przyjrzyj się swojej rodzinie, relacjom z przyjaciółmi lub znajomymi, pracy, nauce, pasjom. A może chodzi o rzeczy, które dotyczą bezpośrednio ciebie – twoje życie duchowe, emocjonalne, wiedza i umiejętności. Jaki jest twój stosunek do tych spraw? Radość, zapał, czy poświęcasz im swój czas i talenty? Może niechęć, poczucie ciężaru, strach, złość? A może przez te uczucia odkładasz jakieś ważne sprawy na później, mówiąc „Mój Pan ociąga się z powrotem” i zdążę jeszcze nad tym wszystkim popracować.
• Niezależnie od tego, jak wypełniasz swoje zadania, dziękuj Panu za ich dar. Uświadom sobie, że są one dane tobie z wielkiej miłości. Proś Pana, aby porządkował twoje serce i napełniał je jeszcze większym zapałem do realizacji postawionych przed tobą celów.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi zapał, by wypełniać zadania, które przede mną stawiasz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?