Archiwum z dnia: 26 lipca 2017

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WYDAWAĆ PLON

26.07.2017, środa , Wspomnienie św. Joachima i Anny

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 13, 1-9

Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha!»

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jezus wyszedł z domu i poszedł nad jezioro. Może chciał tam chwilę odpocząć, może chciał spędzić czas sam na sam z Ojcem. Czas mijał, a wokół Niego zaczęli zbierać się ludzie. Może toczyli zwykłe, codzienne rozmowy, a może byli zaaferowani obecnością Jezusa i czekali tylko, kiedy do nich przemówi. W końcu okazało się, że tłum jest tak wielki, że Jezus, aby być lepiej widoczny i słyszalny wsiadł do łodzi i z niej opowiedział przypowieść o siewcy. Mówił o ziarnach, które padały na różne grunty: drogę, skałę, między ciernie i ziemię żyzną. Na pierwszych trzech glebach ziarno zostało rozchwytane i nie wydało żadnego owocu, a na glebie żyznej wydało plon wielokrotny.
  • Spójrz na swoje życie i na swoje serce. Jaką glebą dla Słowa Bożego jesteś? Czy twoje życie duchowe wydaje dobre owoce, czy może szybko się poddajesz i zniechęcasz? Czy wprowadzasz Słowo w czyn, podejmując nieustannie trud nawrócenia i głoszenia słowa? Proś Jezusa, by nieustannie czynił twoje serce żyzną glebą.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, uczyń mnie żyzną glebą.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?