CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ROBIĆ W ŻYCIU MIEJSCE DLA BOGA

23.11.2018, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 19, 45-48

Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców».
I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Świątynia to miejsce, w którym przebywa Bóg. Tam można się z Nim zawsze spotkać. Jezus z ogromnym zapałem, desperacją, broni świętego charakteru tego miejsca. Modlitwa to czas i miejsce mojego spotkania z Bogiem. Niejednokrotnie stanięcie na modlitwie i trwanie w niej wymaga od nas dużego wysiłku, aby zawalczyć z samym sobą, własnym lenistwem, wymówkami. Czy z wiernością i gorliwością bronię tego czasu? Czy w moim życiu jest miejsce na obronę tego, co dobre, co święte? Czy potrafię stanąć w obronie wartości chrześcijańskich?
• Gdy w domu, w świątyni, przestaje istnieć modlitwa, a jest ciągłe targowanie się, załatwianie interesów, wymiana „coś za coś”, to miejsce, w którym powinien przebywać Bóg przemienia się w „jaskinię zbójców”. Zamiast pokoju i miłości, doświadcza się w nim kłótni, złości, agresji, nienawiści. Jak wygląda moje wnętrze, czy jest mieszkaniem Boga, czy jaskinią zbójców? Jakie miejsce zajmuje Bóg w moim życiu?
• „Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście” (1 Kor 3, 17). Czyli ja jestem świątynią. Jezus przychodzi do mnie, mojego życia i pragnie, aby było ono miejscem świętym, pragnie je uporządkować. Czy mi również zależy na tym, aby być i trwać przy Bogu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów! Dusza moja pragnie i tęskni do przedsieni Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego. Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników” (Ps 84,2-3.11).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?