Archiwum z dnia: 8 marca 2020

08.03.2020, niedziela , Św. Jana Bożego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 17, 1-9

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie». Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Nie wiem czy miałeś taki moment w życiu, że czułeś przy sobie Boga i rozpierała cię radość z bycia z Nim. Może byłeś na pielgrzymce, uczestniczyłeś w rekolekcjach lub Pan Jezus dotknął cię w którymś sakramencie lub przez liturgię? Ja pamiętam kilka takich momentów w swoim życiu, choć pewnie było ich o wiele więcej. Czułem się wtedy wspaniale, lekko i radośnie. Chciałem trwać wraz z innymi we wspólnocie, by razem przeżywać ten piękny moment.
• Myślę, że tak samo czuł się św. Piotr na górze Tabor oglądając przemienienie Jezusa. Dlatego chciał zatrzymać Jezusa, Mojżesza oraz Eliasza i sprawić, by ten radosny czas trwał jak najdłużej. Jednak Bóg zasłania Jezusa i padają słowa „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie”. Właśnie to „Jego słuchajcie” było jak pytanie o to, jak zmieniło się moje życie po tych momentach, gdy z radością odczuwałem bliską obecność Boga? Czy moje uczucia pomogły mi odczytać co Jezus w tym czasie chciał mi przekazać? A może były tylko i wyłącznie uczucia?
• Nie chcę powiedzieć, że radość uwielbienia lub inne dary wypływające z przeżywania bliskości Boga są złe. One są ważne i Pan Bóg daje takie chwile, by pokazać swoją Miłość. Jednak najważniejsze jest, by przyjąć wiarę w Jezusa, syna Bożego, oraz by poznawać Go w Jego Słowie. Dlatego zapraszam cię byś jak najczęściej sięgał do Jego Słowa, by wsłuchiwać się co mówi do Ciebie, a przez komentarze oraz opracowania dostępne w Kościele, poszerzał także wiedzę o Nim i tym co mówił.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezus wyznaję dziś po raz kolejny, że wierzę w Ciebie w Trójcy Jedynego. Oddaję Ci moje życie i proszę Cię, byś prowadził mnie w Swoim Słowie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?