Archiwum z dnia: 17 marca 2022

17.03.2022, czwartek , Św. Patryka

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Jeremiasza 17, 5-10

Tak mówi Pan: «Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Słuchaj swego serca, sam najlepiej wiesz, co jest dla Ciebie dobre, bądź sobą – to znane wszystkim, popularne hasła, które przez wielu są wyznawane jak religia. Tymczasem Biblia o sercu człowieka mówi np.: Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne, albo: Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa (Mk 7,21). Do czego w takim razie doprowadzi podążanie za sercem? Przyjrzyj się sobie – czy nie masz wpojonego takiego „światowego” myślenia, które jest wprost sprzeczne z Pismem Św.? Jakie odczucia/ myśli się w Tobie budzą, kiedy o tym myślisz?

• Kultura w jakiej żyjemy, na wszelkie sposoby nas ukierunkowuje na samych siebie – do egocentryzmu, pychy i w efekcie samoubóstwienia (ja jestem bogiem). Wpaja się ludziom, że są twórcami wszelkich norm, że nie ma jednej obiektywnej prawdy (ale każdy ma swoją prawdę), że każdy ma prawo i moc kształtować swoje zasady (np. budowania rodziny, relacji) i rzeczywistość (np. płeć). Tymczasem: Tak mówi Pan: «Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce.(…) wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Taka postawa sprawia, że człowiek nie jest w stanie podejmować dobrych decyzji i zmierza do samozagłady – w tym życiu i w wieczności.

• Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu (…) nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście. Słowo nie obiecuje życia bez trudności, ale przeżycie z Bożą mocą wszelkich posuch i cierpień – zwycięskie przejście przez każdą pustynię.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św proszę, pokaż mi, czy moje myślenie jest zgodne z Twoją wolą, czy nie mam wpojonych niewłaściwych przekonań?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?