SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO W SWOIM ŻYCIU
21.04.2022, czwartek , Św. Anzelma
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św Łukasza 24, 35-48
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich – uczniowie dawali świadectwo swojego spotkania z Jezusem żyjącym i w tym momencie On sam ponownie przyszedł. Mówienie o Jezusie jako żyjącej osobie, opowiadanie o Jego konkretnym działaniu przygotowuje w sercach przestrzeń wiary, w której może działać żywy Bóg. Dlatego mówienie o swoim osobistym doświadczeniu wiary jest tak ważne i cenne. Czy zdarza Ci się to robić? Czy masz pragnienie, a może gotowość, by mówić o Jezusie?
Nie jest Twoim zadaniem przekonanie kogokolwiek, danie argumentów nie do pobicia, wygranie w dyskusji. Tym zajmuje się już sam Bóg: Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się. (…) Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. Nie znamy nigdy stanu serca drugiej osoby, jej historii życia, potrzeb, pragnień i lęków. Nie wiemy, jaki argument ją przekona, a jaki odstraszy. Zawsze bezpiecznym i skutecznym sposobem jest powiedzenie o swoim doświadczeniu, swoich przeżyciach, osobistym przekonaniu – że Jezus żyje i działa w taki konkretny sposób. Samo takie świadectwo może uczynić w czyimś sercu przestrzeń dla działania łaski – i resztą zajmie się już Pan.
- Wy jesteście świadkami tego. Kogo/ czego jesteś świadkiem? Co pokazuje Twoje życie, decyzje, sposób reagowania i odnoszenia się do ludzi, wykorzystywania czasu, to o czym często mówisz, czym i w jaki sposób się przejmujesz, jakie działania podejmujesz?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu Zmartwychwstały, oświeć mój umysł i serce! Panie proszę, pokaż mi nasze spotkania, które przegapiam, pokaż mi Twoje działanie w moim życiu – żebym mógł być dobrym świadkiem.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
