Archiwum miesięcy: kwiecień 2022

29.04.2022, piątek , Św. Katarzyny ze Sieny, patronki Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 11, 25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi…” Jezus uwielbiając Ojca, jednocześnie nam Go pokazuje. Przyszedł do nas – prostych ludzi, do naszych prostych spraw, bo interesuje się naszym zwykłym życiem, naszymi zwykłymi sprawami. Nie trzeba niczego udawać, zakładać masek, próbować być kimś innym, może ważniejszym, czy mądrzejszym w oczach świata, by wejść z Bogiem w bliską, intymną relację. Pod tym względem wszyscy jesteśmy sobie równi. Każdy z nas może kochać Boga i jednoczyć się z Nim już tutaj na ziemi, by potem być z Nim zjednoczonym na wieki w raju.

• Bóg czeka na nas w naszych codziennych obowiązkach, relacjach rodzinnych, w pracy, w najprostszych czynnościach, jakie wykonujemy. Codziennie chce na nowo zachwycić nas Sobą, światem wokół, innymi ludźmi. Codziennie mamy szansę, by na nowo się w Nim zakochać. Dlatego Jezus mówi, by wziąć swoje trudy, problemy i przyjść do Niego z każdą słabością, lękiem, niepokojem. By oddać Mu wszystko to, co nas przytłacza, zniewala, zatrzymuje w miejscu. Bo tylko wtedy, gdy oddamy Mu to w pełnej ufności i prawdzie, znajdziemy ukojenie, pokój jakiego świat dać nam nie może i miłość, która rozpali nas do czerwoności.
  

• Jezus mówi, by przyszli do Niego wszyscy. Nikogo nie pomija, czeka na każdego z nas, zaprasza, by podejść do Niego blisko, spojrzeć Mu w oczy i zaufać, że wszystkim się zajmuje, nikogo z nas nie spuszcza z oka, o wszystkim wie i działa. Chce byśmy otworzyli na Niego nasze serca, i naśladowali Go w pokorze, ubóstwie, służbie, a przede wszystkim w miłości. Byśmy tylko w Nim szukali odpoczynku i ukojenia. Byśmy wybrali drogę, którą nam proponuje, a nie ciągle szli tam, dokąd nas nogi poniosą. Byśmy patrzyli w Jego oczy, a nie ciągle rozglądali się wokół. Nie bójmy się więc wziąć jarzma miłości i realizować go w życiu, bo jak mówi Jezus, jarzmo to jest słodkie, a brzemię lekkie. Bo wtedy znajdziemy łaskę, która zaprowadzi nas głębiej i dalej w relacji z Nim. Bo wtedy będziemy umieli kochać innych tak, jak On.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu cichy i pokorny, uczyń serce me według serca Twego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?