Archiwum z dnia: 28 lipca 2022

28.07.2022, czwartek , Św. Sarbeliusza (Szarbela) Makhluf

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Jeremiasza 18, 1-6

Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: «Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa». Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, według tego, co wydawało się słuszne garncarzowi. Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? – mówi Pan. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy – dziś spojrzyj na siebie jak na glinę w bożych dłoniach. Można to zrobić w dwóch perpspektywach – przyjęcia tego, jak zostałeś przez Boga zaplanowany i stworzony jako osoba oraz pogodzenia z przebiegiem Twojego życia (w przeszłości i dziś). Jak myślisz, z czym najtrudniej jest Ci się pogodzić tak, by rzeczywiście czuć wdzięczność wobec Pana?
• Człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł się spierać z Bogiem? Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: «Dlaczego mnie takim uczyniłeś?» Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny? (Rz 9, 20-21) Przyjęcie i pogodzenie wymaga pokory i wiary. Pokory, by uznać, że Bóg wie lepiej i się nie pomylił – każda Twoja cecha, także słabość ma sens i cel. Np. wrażliwość i delikatność pozwala lepiej służyć ludziom, porywczość daje siłę do walki o dobro i prowokuje do zmian, łagodność i flegmatyzm ułatwia współpracę z ludźmi i wprowadza pokój do relacji, upór to drogocenna siła wytrwałości itd. Każda cecha charakteru, każdy temperament ma sens i potencjał dobra. Zobacz, co w sobie najmniej lubisz i postaraj się zobaczyć potencjał dobra tej cechy.

• Każda Twoja właściwość i każde wydarzenie w Twoim życiu może mieć (i w bożym planie powinno mieć) dobroczynny skutek – Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, Rz 8,28: Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra. Spróbuj przyjąć takie założenie, w takim kluczu patrzeć siebie i swoje życie – jak Pan Bóg chce, żeby to mi służyło – do wzrostu mojej dojrzałości i świętości?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św., proszę, daj mi nowe spojrzenie, nowe zrozumienie Twojej woli, Twojej miłości do mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?