Archiwum z dnia: 12 lipca 2018

12.07.2018, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Ozeasza 11, 1-4. 8c-9

Tak mówi Pan:
«Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie, składali ofiary Baalom i bożkom palili kadzidła.
A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że przywracałem im zdrowie. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem je. Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja – Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Człowiek po grzechu pierworodnym zatracił właściwą komunikację z drugą osobą, zwłaszcza z Bogiem. Skutkiem grzechu było zaburzenie rozumienia drugiej osoby. Po grzechu w raju, Adam i Ewa ukrywają się przed Bogiem żywym. Autor Księgi Rodzaju pisze bowiem: Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? (Rdz 3, 9-11) Prorok Ozeasz również pisze o niezrozumieniu Bożej miłości: Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie, składali ofiary Baalom i bożkom palili kadzidła. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że przywracałem im zdrowie. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Jak wygląda twoja komunikacja z osobami najbliższymi? Czy jesteś nastawiony na słuchanie bardziej niż na mówienie? Czy rozumiecie siebie wzajemnie?

• Wzajemna komunikacja i zrozumienie oznacza nie tylko tych samych przesyłanych dźwięków. Komunikacja bowiem odbywa się nie tylko na poziomie językowym, ale także emocjonalnym, znajomości pewnej historii życia. Łukasz pisze tu znamienne słowa: Kiedy powstał ów szum zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? – mówili pełni zdumienia i podziwu. Jakżesz więc każdy z nas słyszy swój własny jezyk ojczysty? (Dz 2, 6-8) To doświadczenie zesłania Ducha Świętego, który sprawił, że słuchający usłyszeli w swojej historii życia wielka dzieła Boże. Okazuje się bowiem, że Duch Święty obdarza człowieka Bożą komunikacją i zrozumieniem. Potrzebujemy prosić Ducha Świętego o Bożą komunikację i Boży język docierający do drugiego człowieka. Czy prosisz Ducha Świętego o nowy język komunikacji i zrozumienia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję za Twoje zmartwychwstanie i zesłanie Ducha Świętego. Proszę Cię o nowy język komunikacji i zrozumienia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?