Archiwum z dnia: 30 lipca 2018

30.07.2018, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Jeremiasza 13,1-11

To powiedział mi Pan: „Idź i kup sobie pas lniany, i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody”. I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Pana, i włożyłem go sobie na biodra. Po raz drugi otrzymałem polecenie Pana: „Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na swych biodrach, wstań i idź nad Eufrat, i schowaj go tam w rozpadlinie skały”. Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Pan. Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: „Wstań i idź nad Eufrat, i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć”. I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadawał się do niczego. I skierował Pan do mnie następujące słowo: „To mówi Pan: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za obcymi bogami, by im służyć i oddawać cześć, niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy, mówi Pan, by były dla Mnie narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym czytaniu po raz kolejny Bóg mówi tobie o tym, że chce abyś był blisko Niego. Jak każdy ojciec On chce być z nas dumny i pragnie naszej bliskości.
• „Butwienie” to chyba najlepsza metafora tego, co dzieje się z nami gdy zapominamy o Bogu, gdy odchodzimy od Niego. Stajemy się  jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Rozsypujemy się, stajemy się słabi, nie ma w nas siły (duchowej), nie jesteśmy w stanie pełnić tej roli dla której zostaliśmy stworzeni – nie możemy wypełnić swojego powołania.
• Odchodzimy od Boga bo zwracamy się ku naszym bożkom. To one nas kuszą i absorbują. Co jest moim bożkiem? Wszystko to, co staje się w moim życiu ważniejsze od Boga Jedynego: moja praca, mój odpoczynek, moje ciało, pieniądze, moje dziecko – wszystko to jest dobre, ale gdy staje się ważniejsze od Boga to popełniamy grzech bałwochwalstwa.
• Bóg dopuszcza w naszym życiu ten proces „butwienia”, który może być trudny i bolesny nie po to aby się mścić lub nam dokuczać ale po to aby zniszczyć naszą pychę. To ona prowadzi nas w kierunku bożków. Pycha rozumiana jako postawa „sam sobie poradzę, nie potrzebuję Boga” jest naszym największym nieszczęściem. Bo przez nią oddalamy się od jedynego źródła prawdziwego szczęścia – naszego Ojca.
• Jak myślisz, dlaczego tak trudno jest zobaczyć swoją niewystarczalność i zaufać Bogu? Co w Twoim życiu jest ważniejsze od Niego?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, przepraszam za to, że tak często zapominam o Tobie, że wydaje mi się, że sam sobie poradzę. Dzisiaj chcę wpuścić Ciebie do wszystkich moich spraw: małych i dużych i oddać je Tobie. Chcę abyś był dla mnie najważniejszy, chcę być Tobie posłuszny, działaj we wszystkich moich sprawach.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?