Archiwum z dnia: 14 lipca 2018

14.07.2018, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 10, 24-33

Jezus powiedział do swoich apostołów: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy uczniowi, jeśli będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak pan jego. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, o ileż bardziej jego domowników tak nazwą. Więc się ich nie bójcie. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie jawnie, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ze słów Ewangelii wynika, że to nie śmierć jest dla człowieka największym nieszczęściem. Dla ludzi współczesnych śmierć wydaje się tragedią, ponieważ swoje skarby pokładają wyłącznie w dobrach materialnych i życiu na ziemi. Często nie rozumiemy śmierci ludzi młodych, czy dzieci. Bóg stosuje inną logikę niż my tu, na ziemi. Bóg spogląda na wszystko z perspektywy wieczności. Nasza ojczyzna jest w niebie i my do niej zdążamy. Jezus mówi jednak wyraźnie, ze człowiek może również trafić do piekła, z którego nie ma powrotu. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą.  Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle.
• Nasza kultura zrobiła się mocno antychrześcijańska, dlatego też człowiek współczesny jest coraz mniej wrażliwy na sacrum, na Boga i diabła. Coraz częściej grzech i diabeł postrzegany jest w kategoriach bajki. Życie postrzega się li wyłącznie przez pryzmat materialny i empiryczny. Ale przecież św. Paweł w Liście do Efezjan pisze jednoznacznie: Nie toczymy bowiem  walki przeciw ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. (Ef 6, 11-13).

• Potrzebujemy ciągłego wczytywania się w Słowo Boże.  Potrzebujemy także „przeżuwania” Słowa Bożego w naszym życiu tak, aby Ono przenikało do naszego serca i zmieniało nasze myślenie i działanie. Jesteśmy zanurzeni w kulturę, często wrogą sprawom ducha, dlatego potrzebujemy stale konfrontowania naszego życia ze Słowem Bożym. Na ile to Słowo przenika moją codzienność? Czy moje myślenie zmienia się pod wpływem tej modlitwy z Bożym Słowem? Jakie Słowo wezmę dla siebie dziś, które będzie moim „towarzyszem” przez cały dzień?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak:
Jezu dziękuję za Twoje Słowo. Dziękuję za wiarę i łaskę pogłębiania wiary przez Słowo Boże. Proszę o głębokie doświadczenie mocy Twojego Słowa w codziennści.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?