Archiwum z dnia: 27 kwietnia 2020

27.04.2020, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6, 22-29

Nazajutrz, po rozmnożeniu chlebów, tłum stojący po drugiej stronie jeziora spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?»
W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec». Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?» Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Można być świadkiem znaków i cudów a jednak ich nie zobaczyć. Zostać wyłącznie gdzieś na powierzchni. Jezus mówi do tłumów: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec». Człowiek w swojej wierze może funkcjonować na powierzchni. Może być raz w tygodniu na niedzielnej Eucharystii, od czasu do czasu jakaś spowiedź, a może i krótka modlitwa prośby. To może jednak okazać się za mało, aby ujrzeć Boga żywego, gdy przychodzą burze i zawirowania życiowe. Jeśli pozostaniemy na płyciźnie, to w czasach suszy nasza łódź życia nie popłynie dalej. Potrzebujemy wypłynąć na głębię, głębię wiary w żywą obecność Jezusa Chrystusa w naszym życiu. I najważniejsze pytanie nie brzmi wcale: Czy potrafisz, tylko, czy chcesz?

• Jezus zaprasza na dzisiaj do wypłynięcia na głębię w bardzo prosty sposób – Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał». Wierzyć, to także zaprosić Jezusa do każdej codziennej sytuacji. A Jego przyjście jest pewne, bo  Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. (Hbr 13,8) Ten sam Jezus, który ma moc umrzeć w naszym życiu i ma moc zmartwychwstać. Jezus zaprasza nas, abyśmy dotykali historii naszego życia, zwłaszcza tych etapów, których nie akceptujemy i zamietliśmy gdzieś głęboko pod dywan. On Bóg żywy pragnie być zaproszony do tych etapów życia, aby tam umrzeć i zmartwychwstać. Pragnie być z nami na każdym etapie. Być objawiającym się Bogiem Emmanuelem – Bogiem z nami. Dziś znów możemy przeżywac czas przychodzenia Jezusa, aby bardziej przylgnąć do Niego, aby dać się dalej przemieniać. Czy dziś już Go zapraszałeś do spotkań, rozmów, działania, myślenia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję Ci, że zapraszasz mnie na głębie wiary i głębię mojej historii życia. Dziękuje, że objawiasz się w moim życiu jako Emmanuel.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?