Archiwum z dnia: 4 maja 2013

4.05.2013, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 16, 1- 10

Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn wierzącej Żydówki i ojca Greka. Bracia z Listry dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych w Jerozolimie przez apostołów i starszych. Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę. | Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go słowami: „Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!” Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Paweł apostoł wyrusza na drugą wyprawę misyjną. Zabiera ze sobą młodego Tymoteusza i wyrusza do Azji Mniejszej. Podczas tej wyprawy zdarza się sytuacja zdumiewająca. Paweł zamierza głosić słowo Boże w Azji, ale Duch Jezusa zabrania im iść tam i głosić.
• Można zadać sobie pytanie: Dlaczego Bóg zabronił im głosić Słowo w Azji, przecież głoszenie Ewangelii to chyba dobra rzecz?! Sytuacja ta jednak pokazuje dobitnie, że chrześcijanin nie ma czynić rzeczy,  które wydają mu się dobre. Chrześcijanin ma słuchać Boga i realizować wolę Bożą w swoim życiu, a wtedy wszystko co uczyni, będzie dobrem. Diabłu nie przeszkadza fakt, że czynimy jakieś dobro. Diabeł się wścieka, gdy w naszym życiu realizujemy wolę Bożą.
• W planie Bożym  Azja nie miała być ewangelizowana właśnie w tamtym czasie. W planach Bożych ewangelizacja Azji miała nastąpić  dwa tysiące lat później. Wolą Bożą dla Pawła było głoszenie Dobrej Nowiny w Europie.
• Paweł otrzymał w nocy widzenie, w którym: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go: Przepraw się do Macedonii i pomóż nam! W taki to sposób przez właściwe odczytanie woli Bożej przez Pawła jesteśmy jego duchowymi dziećmi. Żyjemy w kraju od tysiąca lat naznaczonym chrześcijaństwem, dzięki temu, że we właściwym czasie Paweł posłuchał Ducha Świętego.
• Chrześcijanin zatem ma rozeznawać i  wprowadzać w swoje życie wolę Bożą, która jest zawsze dobrem. Jan Paweł II tak definiował człowieka  świętego. „Być świętym to realizować wolę Bożą w swoim życiu”

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję ci za pragnienie rozeznawania i pełnienia woli Bożej  w moim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?