Archiwum z dnia: 7 maja 2013

07.05.2013, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Jana 16, 5 – 11 

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: «Dokąd idziesz?» Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.

On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został osądzony”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Teraz zaś idę do Tego, który Mnie posłał”. Tymi słowami z dzisiejszego czytania Jezus zapowiada swoje odejście i żegna się z Apostołami.
• Jednocześnie mówi, że nie zostawi ich ani nas na pastwę króla tego świata. Daje nam obietnicę przyjścia Pocieszyciela. „On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie”. Ta obietnica została zrealizowana, realizuje się dziś i będzie aktualna aż do końca czasów bo Jego Duch jest z nami nieustannie.
• „Ja i tylko Ja jestem twym pocieszycielem” (Iz 51, 12). Tak mówi do nas Bóg ustami proroka Izajasza. Tylko Bóg może nas napełnić swym Duchem, który stanowi jedno z Ojcem i Synem. Tylko Bóg może obiecać nam życie wieczne bez trudu i łez, które jest szczęśliwością na zawsze. Nie może tego uczynić nikt inny, choćby tu na ziemi wydawał się takim, który wiele może.
• „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna” (J 14, 16 – 17). Dlatego mówimy, że Jezus nas nie opuścił, cały czas towarzyszy nam za sprawą Ducha Świętego. Naszą sprawą jest prosić o ducha, zabiegać o Jego dary, Jego prowadzenie w naszym życiu.
• „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15, 26). Nikt kto pragnie Jezusa nie zostanie bez wsparcia Ducha Pocieszyciela. 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu Ciebie pragnę. Niech Duch Twój zawsze będzie przy mnie. 

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?