Archiwum z dnia: 27 maja 2013

27.05.2013, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Marka 10,17-27

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne ?” Jezus mu rzekł: „Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę”. On Mu rzekł: „Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości”. Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: „Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną”. Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: „Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”. Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: „Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego”. A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: „Któż więc może się zbawić?” Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Do Jezusa przychodzi człowiek, o którym wiemy, że miał wiele posiadłości i że wypełniał Boże przykazania od swojej młodości. Można powiedzieć: człowiek szczęśliwy – dobry i bogaty, pewnie cieszący się powszechnym szacunkiem. Po co więc przyszedł do Jezusa? Może czegoś mu brakowało, odczuwał mimo wszystko pewien niedosyt. A może chciał usłyszeć pochwałę – tak, robisz wszystko jak należy, na pewno osiągniesz życie wieczne.
• Tymczasem usłyszał odpowiedź, której się zupełnie nie spodziewał. Najpierw Jezus poddaje w wątpliwość jego mniemanie o tym co to znaczy być dobrym, a potem proponuje mu porzucenie majątku. Dla człowieka, który pokładał swoją ufność (czyli swoje bezpieczeństwo i swoje poczucie wartości) w swojej doskonałości moralnej i w swoim stanie posiadania to oznacza podważenie fundamentów jego ego, zachwianie jego światem. Ten człowiek nie potrafi tego przyjąć. Odchodzi smutny.
• Jezus w innych słowach mówi tu to samo co do Nikodema: (…) jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego (J 3,3). Jeśli pokładasz swoją ufność w swojej mądrości, w swoim stanie posiadania, nawet w swojej dobroci to nie wejdziesz do królestwa Bożego, nawet go nie ujrzysz!
• Narodzić się powtórnie znaczy przemienić swój światopogląd, swoją hierarchię wartości, opierając swoje życie, swoją przyszłość i swoje mniemanie o sobie na Bogu, na jego mocy i miłości, a nie na tym co się umie lub posiada. Czy to jest możliwe dla zwykłych ludzi? Dla samych ludzi może nie, ale dla Boga tak. On dał nam Ducha Świętego właśnie po to – abyśmy w Jego mocy mogli się przemieniać, rodzić na nowo, każdego dnia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przyjdź Duchu Święty i zabierz moją pychę, moją pewność siebie, moje zabezpieczenia. Chcę pokładać ufność tylko w moim Bogu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.      

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?