Archiwum z dnia: 2 listopada 2013

2.11.2013, sobota (Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych)

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Psalm 27,1.4 8b. 9a. 13-14

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu,
przez wszystkie dni życia, abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

W krainie życia ujrzę dobroć Boga.
Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam,
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.
Będę szukał oblicza Twego, Panie.
Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• We Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych Kościół uświadamia nam, że wszyscy, którzy się urodzili, zmierzają do śmierci, tak jak nasi przodkowie, których dzisiaj wspominamy. Każdy z nas, niezależnie od wykształcenia, zasobności portfela, posiadanych znajomości, będzie musiał się kiedyś zmierzyć ze śmiercią.
• Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać?  Lęki przynależą do naszego człowieczeństwa i w jakiś sposób będziemy się z nimi mierzyć przez całe nasze życie. Kiedy Bóg przychodzi do konkretnych ludzi w Biblii, nawet do Maryi, osoby, która pozbawiona była grzechu pierworodnego, mówi: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. (Łk 1, 30)
• Każdy z nas zmierzy się prędzej czy później ze śmiercią swoją, współmałżonka, rodziców, a czasami nawet własnych dzieci. Każdy kto zmierzył się ze swoją śmiercią choćby przez uniknięcie fizycznej śmierci w jakikolwiek sposób, zmienia nie tylko postrzeganie swojego życia, ale zmienia hierarchię wartości w swoim życiu.
• Wszystkie osoby w dużej mierze mające ogromny wpływ na Kościół, kraj  nawet świat przeżyły najpierw wydarzenie związane ze śmiercią (Karol Wojtyła – śmierć matki, brata, ojca; ojciec Żelazek – sługa trędowatych przeżył obóz koncentracyjny, podobnie kard. Kozłowiecki, prof. Fiałkowski znany polski ginekolog, ks. Franciszek Blachnicki założyciel Ruchu Światło-Życie, Wanda Półtawska)
• Śmierć może być także dla nas darem jeśli ją właściwie przeżyjemy, jeśli w sytuacjach granicznych nie odrzucimy powracającego pytania o sens życia, o ostateczną hierarchię wartości.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa

przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za moje życie. Dziękuję Ci za życie osób najbliższych. Proszę Cię pozwól mi przeżyć życie i śmierć jako dar w moim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?