Archiwum z dnia: 15 listopada 2013

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO RESPEKTOWAĆ PRAWA NATURY I PRAWA DUCHOWE

15.11.09.2013, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm  19, 2-5


Refren: Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.

 

Niebiosa głoszą chwałę Boga,

dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.

Dzień opowiada dniowi,

noc nocy przekazuje wiadomość.

 

Nie są to słowa, nie jest to mowa,

których by dźwięku nie usłyszano:

Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,

ich słowa aż po krańce świata.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Autor Psalmu mówi o zdumiewającej prawdzie, że cała przyroda rozpoznaje swojego Stwórcę.  Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza. Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość.
  • Chciałoby się powiedzieć, że przyroda i cała natura jest pokorna. Wie, że jest stworzona przez swojego Stwórcę, a ona jest stworzeniem. Jest powierzona człowiekowi i ma służyć człowiekowi. Drugą oszałamiającą prawdą jest fakt, że Bóg oddał na służbę człowiekowi wielkie duchy – aniołów i archaniołów.
  • Autor Listu do Hebrajczyków pisze: Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie? (Hbr 1,14) Aniołowie są potężni, piękni i pokorni i pragnął służyć człowiekowi. Tylko czy człowiek chce respektować w swoim życiu prawa natury i prawa duchowe?
  • Człowiek jako jedyny byt funkcjonuje na poziomie świata materii i świata ducha. Tylko wtedy, kiedy szanuje te dwa porządki jest prawdziwym człowiekiem.
  • Kiedy człowiek szanuje i respektuje prawa natury? Wtedy, kiedy przyjmuje w swoim życiu Boży plan wobec człowieka i  stworzenia. Kiedy szanuje przyrodę, w której żyje. Również wtedy kiedy szanuje prawa biologii rządzące naszym organizmem ( także czas rodzenia dzieci).
  • Człowiek szanuje prawa duchowe kiedy nawiązuje relację ze swoim Stwórcą i zaczyna Go poznawać takim, jakim On jest. Kiedy zaczyna się modlić i rozważać Słowo Boże każdego dnia. Kiedy przeznacza konkretny czas na sprawy ducha. Tylko wówczas może być szczęśliwy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa

przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię o łaskę poznania praw natury i praw ducha, które dałeś człowiekowi. Proszę Cię o łaskę powrotu do tych praw w moim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?