Archiwum z dnia: 6 listopada 2013

06.11.2013, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia św. Łukasza 14, 25-33 

Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: „Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.  Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw, a nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy patrząc na to zaczęliby drwić z niego: «Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć».
Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.

Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem». 

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie”. Głęboka wiara to dar. Możemy się o taki dar modlić, a to jest już nasza decyzja, nasza wola. Modląc się wkraczamy na Jezusową drogę. Możemy także zdecydować o przystąpieniu np.: do wspólnoty chrześcijańskiej i o tym iż chcemy stawać się chrześcijanami.  Jezus poinformował nas, że tu nie ma miejsca na żarty. Mamy się głęboko zastanowić i być świadomi trudów tej Jezusowej drogi. Świadomi codziennego obowiązku dawania świadectwa przynależności do Jezusa.
• Bóg w Trójcy jedyny jest obecny w każdym z nas. Każdy z nas zajmuje inne miejsce i inną drogę ma do przejścia. Ma inne powołanie, Czy świadectwem może być przyjęcie cierpienia-swego krzyża? Czy świadectwem może być pogodzenie się i przyjęcie roli matki, ojca. Roli żony, męża? Czy świadectwem może być dostrzeganie w „drugim” Bożego dziecka? Czy świadectwem kroczenia Jezusową droga może być pamięć o własnych grzechach, upadkach, słabościach i o tym jak Jezus pomógł nam wstać? Czy świadectwem jest pamięć o miłosierdziu Bożym?
• „Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”.  Czegóż to mam się wyrzec? Jeśli mam miłość w sercu, to czy miłości także? Wszystko co mam dobrego, pochodzi od Boga i do Niego od wieków należy. Więc przecież nie tego. Więc czego mam się wyrzec? Może tego co od Boga nie pochodzi a łechce nasze Ego. Czy może mam się wyrzec duchów: obżarstwa, nieczystości, chciwości, gniewu, smutku, acedii, próżności czy pychy? Może któryś z nich u mnie się rozgościł? Może to tych duchów zła mam nienawidzić, bez względu na to czy opanowały mnie, żonę czy matkę. Może to z nimi mam toczyć walkę duchową. Tu na ziemi, która jest królestwem szatana to jest moje podstawowe zadanie. A jak walczyć, miłością! Cokolwiek by to nie znaczyło w mojej czy Twojej sytuacji, zło dobrem zwyciężajmy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuję Ci za Twoją bezgraniczną miłość do mnie, że mnie kochasz i pomagasz mi wstać. Napełnij proszę moje serce miłością.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?