OCZEKIWAĆ PANA TO ZACHOWAĆ UFNOŚĆ WŚRÓD NOCY
15.12.2013, niedziela
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia Św. Mateusza 11,2-11
Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?”. Jezus im odpowiedział: „Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi”.
Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: „Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on”.
zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać? Jan Chrzciciel w więzieniu, w ciężkim doświadczeniu, być może przeżywa ciemną noc wiary. Ten, który bezbłędnie wskazał swoim uczniom Mesjasza mówiąc „Oto branek Boży”, teraz zdaje się nie mieć pewności, zadaje pytania. Prorok usłyszał o czynach Jezusa. Może potwierdzają one misję Chrystusa, ale Jan wyobrażał sobie działalność Mesjasza jakoś inaczej?
- W naszym życiu, szczególnie w sytuacji jakiegoś utrapienia, „więzienia”, doświadczeń krzyżujących nasze plany możemy doświadczać wątpliwości: czy to Ty Jezu? Czy naprawdę działasz w moim życiu, chociaż tego teraz nie widzę, nie czuję? Czy naprawdę mnie zbawiasz?
- Kluczem do zwycięstwa w sytuacji nocy, ciemności, strapienia jest ufność, zaufanie Bogu i Jego słowu, nie swoim odczuciom. Jezus mówi: błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi. Prostym aktem wiary mów Jezusowi: „ufam Tobie!”, nawet wbrew ciemnościom w których trwasz.
- Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia… Jezus nie odpowiada Janowi wprost. Zachęca do spojrzenia na konkretne znaki, i do odczytania ich w świetle Słowa Bożego. Słowa odpowiedzi Jezusa wprost nawiązują do mesjańskiego proroctwa z księgi Izajasza 9Iz 61,1-2). Czy odczytujesz konkretne sytuacje twojego życia jako mowę Boga do Ciebie, poprzez pryzmat Słowa Bożego? Bóg odpowiada na pytania, które zadajesz, ale czy słyszysz?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, ufam Tobie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?