Archiwum z dnia: 5 listopada 2014

5.11.2014, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia wg. świętego Łukasza 14,25-33 

Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: „Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw, a nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy patrząc na to zaczęliby drwić z niego: «Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć».
Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W pierwszym momencie po przeczytaniu słów „nienawiści”, możemy być zdumieni, przecież Jezus zawsze nawoływał do miłości, nawet swoich nieprzyjaciół, a tu takie mocne słowa. Tak mocne słowa, przesadne w literaturze nazywane hiperbolą, mają za zadanie podkreślenie ważności tego, o czym się mówi. Jezus podkreśla, że to On jest absolutnie najważniejszy i nic nie może przesłonić relacji z Nim – ani żona, ani dzieci, ani ojciec czy matka. A jak to jest u Ciebie?
• „Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem”. Przyzwyczailiśmy się traktować krzyż wyłącznie jako choroby, troski, nieszczęścia. Spójrzmy też na krzyż od innej strony – dla Jezusa krzyż to przede wszystkim pełnienie Woli swojego Ojca. Dla nas żyjących w świecie Wolą Ojca jest uświęcenie przez zwykłe, codzienne sprawy – wysiłek w budowaniu relacji z mężem/ żoną, trud wychowania, solidna praca, służenie innym swoimi umiejętnościami – to chociażby wymaga poświęcenia czasu, jest więc zaparciem się siebie. Czy bierzesz na siebie ten krzyż – trud codzienności, razem z Jezusem?
• Przykłady o wieży i bitwie to zachęta do zastanowienia się, do rozważenia czy chcesz pójść drogą Jezusa, do przemyślenia wszystkich za i przeciw. Jezus daje nam wolność, chce, byś sam zdecydował, czy chcesz iść za Nim, czy nie.
• „Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”. To wyrzekanie się wszystkiego nie oznacza, że zaraz mamy rozdać wszystko, co posiadamy. To wezwanie do tego, aby być wolnym wobec rzeczy i spraw życia. Trafnie ujął to święty Ignacy: „(…) tak byśmy z naszej strony nie pragnęli więcej zdrowia niż choroby, bogactwa [więcej] niż ubóstwa, zaszczytów [więcej] niż wzgardy, życia długiego [więcej] niż krótkiego, i podobnie we wszystkich innych rzeczach”. Kto ma taką postawę, prawdziwie jest człowiekiem wolnym. To jest możliwe właśnie wtedy, gdy Jezus jest najważniejszy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, mogę być prawdziwie wolnym, gdy Ty mnie wyzwolisz z więzów grzechu. Przychodź i oczyszczaj moje serce, ucz mnie co znaczy być człowiekiem prawdziwie wolnym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?