Archiwum z dnia: 22 listopada 2014

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO CZUWAĆ NAD SWOIM SERCEM

22.11.2014, sobota

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 144, 1-2. 9-10

 

Refren: Błogosławiony Pan, Opoka moja.

On moje ręce zaprawia do walki,
moje palce do bitwy.
On mocą i warownią moją,
osłoną moją i moim wybawcą.

Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową,
grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
Ty królom dajesz zwycięstwo,
Tyś wyzwolił sługę Twego, Dawida.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Król Dawid świetnie wiedział, że jest na wojnie. Mówi dlatego też do Boga Jahwe: Błogosławiony Pan – Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny. My już zapomnieliśmy, że bycie chrześcijaninem to życie na wojnie. Jest to wojna o dobro i zło w naszym życiu. To walka o dobro w naszych rodzinach. To walka o życie wiary naszych dzieci.
  • Dawid również wyznaje, że jest zwycięzcą, ponieważ Bóg daje mu zwycięstwo. Bóg zwycięża jego wrogów. Bóg Jahwe jest wierny swoim obietnicom, które dał Jakubowi, że On będzie walczył za niego.
  • My jako chrześcijanie zapomnieliśmy, że jesteśmy zwycięzcami, ponieważ Jezus Chrystus na Golgocie zwyciężył szatana, zwyciężył każdy nasz grzech i zwyciężył każdego naszego przeciwnika.
  • Kiedy przyjrzymy się życiu króla Dawida to zobaczymy, że jego bycie na wojnie było błogosławieństwem. Kiedy odpuścił sobie wojowanie i zaczął się zwyczajnie nudzić doszło do grzechu cudzołóstwa, który położył się cieniem na życiu jego i jego rodziny.
  • Bycie na wojnie oznacza stałe, konieczne w naszym życiu, czuwanie. Czuwać oznacza bowiem żyć ze wzmożoną uwagą. Czuwać nad swoim sercem.

 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o łaskę czuwania nad swoim życiem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?