Archiwum z dnia: 12 czerwca 2015

12.06.2015, piątek , Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Ozeasza 11, 1. 3-4. 8c-9

To mówi Pan:
„Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę, schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.Moje serce się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja – Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Uroczystość serca Jezusa to święto dziecka, które żyje sercem, myśli sercem, odczuwa sercem. Bez serca bowiem nie można kochać, nie można wierzyć, nie można współczuć i nie można się nawracać. Czasy współczesne cenią intelekt. Postawiły go wręcz na piedestale boga. Rozum to bardzo ważny i cenny dar w życiu człowieka, ale to tylko jeden z darów. Człowiek z wysokim ilorazem inteligencji, dobrym wykształceniem i dużym majątkiem także bywa nieszczęśliwy. Rozum bowiem nie jest źródłem szczęścia.
• Prorok Ozeasz ukazuje powszechną prawdę związaną z miłością i z zaburzeniami tej miłości, zwanej chorobą sierocą. Ta choroba dotyczy nie tylko ludzi, którzy nie mają rodziców, ale często tych, którzy  mają i ojca, i matkę. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem, oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się  o nich. Człowiek z powodu grzechu pierworodnego ma zaburzenia związane z  okazywaniem miłości  i odbieraniem miłości.
• Po chrzcie świętym mamy stawać się dzieckiem Bożym nie swoją mocą, ale mocą Ducha Świętego. Święty Paweł w Liście do Rzymian bowiem pisze: Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha  przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze! Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. (Rz 8, 14-16)
• Bóg Jahwe wyraża swoją miłość  do Izraela w wymowny sposób. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go. Bóg żywy pragnie nam i dzisiaj powiedzieć: Nie jesteście sierotami! Przekonajcie się, że nie jesteście sami z waszymi problemami. Chciejcie się przekonać, że nie jesteście sami, gdy jesteście chorzy. Ja Jestem tym, który uzdrawia.
• Jak często czujesz się sam? Czy czujesz się kochany i afirmowany?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pozwól mi doświadczyć, że jestem kochanym dzieckiem Boga.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?