Archiwum z dnia: 28 czerwca 2015

28.06.2015, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 5,21-24.35b-43

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: „Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła”. Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim.

Przyszli ludzie do przełożonego synagogi i donieśli: „Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?”

Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi : „Nie bój się, tylko wierz”. I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: „Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi”. I wyśmiewali Go.

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: „Talitha kum”, to znaczy: „Dziewczynko, mówię ci, wstań”. Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsza Ewangelia mówi, że Bóg oczekuje od nas wiary, która umożliwi Mu działanie i uwolni Jego moc.  W przypadku Jaira wiara wyraża się przez pokorny gest padnięcia na kolana przed Jezusem, a  w przypadku kobiety cierpiącej na krwotok w dotknięciu szat. Był to z ich strony wielki akt ufności, gdyż oboje znajdowali się w krytycznej, wręcz beznadziejnej sytuacji. Łączy ich doświadczenie własnej niemocy i beznadziejności.
• Przez wskrzeszenie córki Jaira, przez słowa „talitha kum”, można zobaczyć jak Bóg pochyla się nad nami, obmywa nas, podnosi, podtrzymuje, abyśmy wstali i żyli (patrz Ez 16,6). Nie zostawia nas w dramatycznych momentach naszego życia. On ma moc, aby wyprowadzić nas z każdej sytuacji naszego życia.
• Kobieta chora na krwotok jest obrazem nas wszystkich. Jak często szukamy pomocy tam, gdzie jej nie znajdujemy, „całe swoje mienie” wydajemy niepotrzebnie i nie widzimy Miłości Boga, która uzdrawia a nawet wskrzesza?
• Kobieta chora na krwotok z powodu swoich dolegliwości była nieczysta wobec Prawa. Jezus uzdrawiając ją i zwracając się do niej osobiście pisze w jej sercu nowe prawo, prawo nadziei i miłosierdzia. W twoim sercu też chce je wypisać. 
• Jezus pokazał nam, że śmierć jest tylko zaśnięciem, nie końcem życia. On wskrzesił dziewczynkę, abyśmy nie bali się śmierci, aby nas w ogóle wyzwolić z lęków. Ponieważ lęk nas zniewala i niszczy, natomiast ufność i wiara uwalnia i leczy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, tylko Ty jesteś moim lekarzem, moim Zbawicielem. Chcę dziś dotknąć się Ciebie i być uzdrowiony.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?