Archiwum z dnia: 16 stycznia 2016

16.01.2016, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Pierwsza księga Samuela 9, 1-4. 17-19; 10, 1a

Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina, a na imię mu było Kisz, syn Abieła, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud. Gdy zaginęły oślice Kiszą, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: „Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic”. Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim, też ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: „Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem”. Saul zbliżył się tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: „Wskaż mi, proszę cię, gdzie jest dom Widzącego”. Samuel odparł Saulowi: „To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę ! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu”. Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał go na jego głowę, ucałował i rzekł: „Zaprawdę Pan namaścił cię na wodza swego ludu, Izraela”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Saul wyrastał w rodzinie dzielnego wojownika, a więc miał na kim się wzorować. Autor Księgi pisze także, Saul był wysokim i dorodnym mężczyzną, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud. Saul miał jeszcze jedną ważną cechę osobowości – pokorę. Sam mówił o sobie do Samuela: Czyż ja nie jestem Beniaminitą – z jednego z najmniejszych pokoleń izraelskich, a ród mój czyż nie jest najniższy ze wszystkich rodów pokolenia Beniamina. (1Sm 9, 21) Młody Saul wie kim jest i wydaje się, że ta cecha zdecydowała o wyborze go na króla Izraela.
• Kiedy Bóg powołuje słabego człowieka do swojej misji nie pozostawia go samego. Samuel mówi do młodego Saula: Ciebie też opanuje duch Pański i będziesz prorokował wraz z nimi, i staniesz sie innym człowiekiem. Gdy ci się spełnią te znaki, uczyń, co zdoła twa ręka, gdyż Bóg będzie z tobą. (1Sm 10, 6-7) Autor Księgi Samuela dodaje: Gdy tylko Saul odwrócił się i miał odejść od Samuela, Bóg zmienił jego serce na inne i w tym dniu spełniły się wszystkie owe znaki. (1Sm 10, 9) Najważniejsze, gdy Bóg powołuje człowieka do swojej misji, to JEST Z NIM.
• Król Saul jest także ogromną przestrogą na osób sprawujących jakąkolwiek władzę.Trzydzieści lat zwycięstw Saula sprawiło, że utracił pokorę i wszedł na drogę pychy. Pycha to przede wszystkim wzrastanie w nieposłuszeństwie wobec Bożego Słowa, dlatego też został odrzucony przez Boga jako król Izraela. Samuel odrzekł: Czyż milsze są dla Pana całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana? Właśnie, lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość – od tłuszczu baranów. Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Ponieważ wzgardziłeś nakazem Pana, odrzucił cię On jako króla. (1Sm 15,22-23)
• „Mała Arabka”,święta z Bliskiego Wschodu, mawiała, że w niebie są ludzie z wszelkimi brakami, ale z duchem pokory. Natomiast w piekle są ludzie zdolni i bardzo zdolni, ale z duchem pychy. Czy prosisz Jezusa o dar pokory i łaskę wzrastania w pokorze, czyli posłuszeństwu Bożemu Słowu, które w różny sposób dociera do Ciebie? Czy czuwasz nad swoim sercem i badasz je, sprawdzasz, co w nim jest – czy pokora, czy pycha?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję Ci za wzór Twojego posłuszeństwa. Dziekuję za wzrastanie w łasce pokory, patrząc na Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?